Al vanaf opener Brothers in arms krijg je een goed idee wat een prachtalbum Americana zal blijken te zijn. Mondharmonicaspeler Grégoire Maret vroeg zijn vriende pianist Romain Collin en gitarist Bill Frisell om tien songs samen instrumentaal ten berde te brengen die de "American dream" moeten belichamen. Dit moet de mooiste instrumentale versie van het Dire Straits-nummer zijn dat ik ooit hoorde, lekker traag en tot nadenken stemmend.
Er staan nog meer covers op deze plaat: Wichita lineman van Jimmy Webb en Re:stacks van Bon Iver. Beide songs worden met zulke omzichtigheid aangepakt dat het origineel respectvol benadert wordt terwijl het trio toch een eigen draai geeft aan de songs. Ook horen we in andere songs soms echo's van liedjes die ons bekend zijn. Zo herken je ongetwijfeld in Rain rain (vooral in de aanvangsfase van de song) Moon river, de song die Henry Mancini beroemd maakte (al ken je hem vast ook van het thema uit The pink panther).
Over de hele plaat hangt ook prominent de geest van Toots Thielemans, vanzelfsprekend onze referentie als het op mondharmonica aankomt. Maret weet met evenveel gevoel en precisie zijn instrument te bespelen, dat mooi harmonieert met de piano en de (overigens weinig nadrukkelijk aanwezige) gitaar.
Beluister hieronder het volledige album:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten