05 mei 2020
Retro review: Stars
In de eerste jaren van deze blog (en al ervoor) las ik heel veel muziekblogs, vaak in het Engels, en ontdekte zo heel wat indie muziek waar ik op de radio nog nooit van gehoord had. Zelfs "alternatieve" zenders als Studio Brussel en zelfs het Nederlandse KinkFM draaiden maar de helft van de songs die ik op die blogs ontdekte. De mensen erachter waren vaak niet alleen begeesterd door muziek, maar ook door andere kunstvormen, zoals fotografie, poëzie, schilderkunst,... Ze streefden naar een symbiose van de dingen waarvan ze hielden door verhalen, beelden en muziek samen te brengen en het was, eerlijk gezegd, behalve een heel interessante periode ook best vermoeiend, omdat achter elke blog nog tientallen gelijkaardige, vaak erg goeie blogs in de links zaten. Sommige daarvan leiden naar genres die voor mij onontgonnen gebied waren, andere verruimden mijn kennis door op zoek te gaan naar gelijkaardige bands als die waarvan de auteurs hielden of bands waardoor die beïnvloed waren. Het bleek een eindeloze ketting die leidde van de ene verborgen parel naar de andere.
Eén van de bands die ik op die manier leerde kennen en waarvan het album waarmee ik kennismaakte met hen, is Stars. Hun toen al vierde album, In our bedroom, after the war, is een plaat die ik nog steeds koester, al moet ik toegeven dat het al een hele tijd geleden was dat ik er nog eens naar luisterde.
Het begint alvast fantastisch met een ietwat gezwollen maar nog net genoeg ingehouden The beginning after the end. Het roept, mede door de claps, een gevoel van eighties nostalgie op en is een instrumentale intro die, eindigend met een sample, overgaat in de prachtsingle The night stars here. We horen een band die prachtige vocalen weet te plaatsen tegen de achtergrond van bassen die heel fysiek aanvoelen en een droog drumpatroon. De band durft ook speelser te zijn, zoals in My favourite book, dat erg doet denken aan The Style Council. De afsluitende titeltrack toont hoe het zestal het vakmanschap van songschrijven alle eer aandoet.
Beluister hieronder het volledige album:
Labels:
mening,
muziek,
retro review,
spotify
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten