30 april 2009

Gelezen (26)

Eén van de allermooiste boeken die ik ooit las, is Het is de liefde die we niet begrijpen van Bart Moeyaert. Hoewel de taal eigenlijk eenvoudig is en het (dunne) boek in een wip uit is én zeer toegankelijk is voor lezers van jonge leeftijd, is de inhoud zo volwassen en zo schrijnend mooi, dat dit echt een aanrader is voor iedereen, letterlijk iedereen !
Het is dan ook met heel veel verwachtingen dat ik elk nieuw boek van Bart Moeyaert lees. Zijn nieuwst, Graz, dat zich afspeelt in de gelijknamige Oostenrijkse stad, bewijst zijn schrijverstalent eens te meer met prachtige zinnen, een mooi opgebouwde structuur en verhaallijn, waarbij slechts mondjesmaat informatie gegeven wordt aan de lezer en de puzzel zo maar stukje voor stukje gelegd wordt en met een mededogen voor de personages dat ook zijn andere boeken kenmerkt. Toch kan dit boek me minder beklijven dan zijn andere boeken, al kan ik niet goed uitleggen waarom. Op de één of andere manier pakt het mij minder.
Het hoofdpersonage, Eichler, een apotheker wiens leven heel erg afgebakend is en die niet bepaald de meest sociale man is van de stad, wordt geconfronteerd met zijn eigen demonen, wensen en verlangens wanneer net voor zijn deur een ongeval gebeurt met een fietser. Hij vindt naderhand de portefeuille van de ongelukkige, en raakt steeds meer geïntrigeerd door de onbekende...

27 april 2009

Ongeletterde Wanhoop in de Geletterde Mens !


Het voorbije weekend was ik met mijn vriendin in Hasselt. We logeerden er in een gezellige B&B en nadat we zaterdagavond Kom op tegen kanker hadden gesteund in Zepperen (nabij Sint-Truiden), genoten we op zondag van wandelingetjes in en rond Hasselt, van een bezoekje aan het Jenevermuseum én aten we een lekkere spaghetti in De Geletterde Mens. Zalig !

26 april 2009

Lied van de week : week 17 - 2009

High on a wire - The Black Box Revelation

Belgisch, én zo bluesy als wat ! The Black Box Revelation behoort tot het beste wat de laatste jaren in Vlaanderen uit de klei is gekropen, en eigenlijk is zowat elke single beter en beter geworden... Ook dit stevige High on a wire is een voltreffer !

Je vindt het nummer niet op hun debuutalbum Set your head on fire dat je
hier kan kopen, maar je kan deze nieuwe single wel hier gratis downloaden...

Geen lyrics gevonden...

20 april 2009

Gelezen (25)

In Uitgesteld afscheid van Julia Leigh is het verlies van een kind weliswaar het centraal gegeven maar eigenlijk snijdt de auteur heel wat meer aan en vertelt ze meer over familierelaties dan over rouw. Leigh wordt, zo lees ik, wel vaker met J.M. Coetzee vergeleken, en wat ze zeker gemeen heeft met hem is dat ze erin slaagt met weinig woorden en met weinig uitleg een verhaal vorm te geven waarin je als lezer heel lang de "kans" krijgt om zelf invullingen te maken, veronderstellingen in het achterhoofd te houden en waarbij lang niet alle mysteries opgelost raken of alle vragen beantwoord worden.


En natuurlijk past het verhaal met alle personages uiteindelijk heel mooi in elkaar en is het genieten van de schrijfstijl, maar wat dit boek misschien nog het meest bijzonder maakt is dat in amper 121 bladzijden zoveel opgeroepen wordt dat je leeshonger mooi gevoed is.

19 april 2009

Lied van de week : week 16 - 2009

Mykonos - Fleet Foxes




Ondanks het goeie optreden van Bishop Allen deze week kies ik toch voor de nieuwste single van Fleet Foxes. White winter hymnal en He doesn't know why konden al bij de eerste beluistering absoluut mijn goedkeuring wegdragen, maar vreemd genoeg bleek Mykonos heel wat meer tijd nodig te hebben om mij te overtuigen. Nochtans zijn dezelfde elementen aanwezig die ik zo goed vond bij Fleet Foxes (harmonieuze samenzang, nostalgisch klinkende sound,...), maar misschien ligt het wel aan de complexere structuur van het nummer...

Het nummer is te vinden op het album van Fleet Foxes (eveneens Fleet Foxes genaamd en met een mooie Breughel op de hoes...), dat je hier kan kopen.

Lyrics :


The door slammed loud and rose up a cloud of dust on us

Footsteps follow, down through the hollow sound, torn up

And you will go to Mykonos

With a vision of a gentle coast

And a sun to maybe dissipate

Shadows of the mess you made

How did any holes in the snow tipped pines, I find

Hatching from the seed of your thin mind, all night?

And you will go to Mykonos

With a vision of a gentle coast

And a sun to maybe dissipate

Shadows of the mess you made

Brother you don't need to turn me away

I was waiting down at the ancient gate

You go

Wherever you go today

You go today

I remember how they took you down

As the winter turned the meadow brown

You go

Wherever you go today

You go today

When I'm walking brother don't you forget

It ain't often that you'll ever find a friend

You go

Wherever you go today

You go today

Vooruit Caféconcert : Bishop Allen

Afgelopen donderdag werden alle verwachtingen ingelost die ik had voor het optreden van het New Yorkse Bishop Allen, in de Gentse Vooruit.


De 5-koppige band (4 mannen en 1 vrouw) maakte er een opwekkend, afwisselend en heerlijk concert van, ondanks de beperkte publieke belangstelling. De afwezigen hadden nochtans groot ongelijk, want dit is echt een groep die het in een tent op Pukkelpop bijzonder goed zou doen : goeie interactie met het publiek, schitterende nummers en een aanstekelijk enthousiasme.
Vanop letterlijk de eerste rij zag ik hoe de basgitarist en de vrolijke gitarist samen gekscheerden, hoe de zanger-gitarist verbeten zijn lichaamsdelen alle kanten bleef opschudden gedurende het hele optreden, hoe de drummer (een weggelopen lid van Fleet Foxes of Grandaddy, te oordelen aan zijn baard) soms als een echte Animal op zijn vellen mepte en hoe de zangeres/multi-instrumentiste (xylofoon, een grote trommel, melodica,...) lange tijd vooral het visuele uithangbord leek van de groep, maar uiteindelijk toch enkele nummers mocht zingen.


Er werd al meteen voluit van wal gestoken met The ancient commonsense of things (mp3), dat al enkele weken op mijn mp3-speler staat en ik dus haast dagelijks hoor, maar dat niets aan kracht had ingeboet. Ook de volgende nummers haalden vlot hetzelfde niveau, en al (her)kende ik ze niet allemaal, het waren stuk voor stuk songs die zich meteen met weerhaakjes achter je oren nestelen. Het eerste echt rustige nummer was meteen het eerste nummer waarop de zangeres op de voorgrond mocht treden, maar dat bleek niet zo'n geweldig idee : haar stem viel te broos uit in het geluid van het optreden, en het nummer kabbelde teveel waar alle voorgaande nummers bergriviertjes leken. Gelukkig mocht ze meteen daarna toch nog even herkansen met True or false (mp3), waarin haar stem wel tot zijn recht kwam (met de ogen toe leek het Suzanne Vega).
Daarna mocht de zangeres opnieuw haar "rechtmatige" plaats innemen en werden we verder getrakteerd op enkele klaterende nummers, waaronder vooral opvallend aanstekelijke versies van Click, click, click, click (mp3) en Rain (mp3).

Je kan het album van Bishop Allen (Grrr) hier kopen.

13 april 2009

Clement Peerens Explosition

Nieuwe single : Zegt dat nie waar is




Je kan deze single hier gratis downloaden.

Conor Oberst

Gisteren nog gepost over Bright Eyes, en vandaag een gratis nieuw nummer van Conor Oberst and the Mystic Valley Band : Nikorette (mp3).
Dit nummer staat op het album Outer south dat uitkomt op 5 mei.

12 april 2009

Re:play (4)


It's one of my favourite clips ever (and I know it must be my girlfriend's too) : though very simple (and probably cheap to make), it unfolds such beauty in what is shown (the love between people of all sorts and ages) that it really touches you right in the heart. And the music simply matches the feelings it awakes in the spectator. All that by just watching people listen to a simple pop song... Isn't that just awesome ?



Eigenlijk is het niets meer dan mensen die alleen of samen naar het nummer luisteren : een heel eenvoudig idee dat in dit geval een waarlijk wondermooie clip oplevert. Het simpele liefdesliedje dat Bright Eyes (Conor Oberst die zich bij sommige nummers laat bijstaan door andere muzikanten) door de koptelefoon presenteert aan deze mensen (én een hond) van diverse afkomst, leeftijd, in diverse relaties,... is zo ontwapend, en de blikken en interacties die je te zien krijgt zo hartverwarmend, dat dit één van mijn favoriete clips geworden is. De eerste keer zag ik het in Wintergasten met Jonathan Safran Foer, en ik was meteen verkocht. Enkele maanden later vond ik ergens in een afprijsbak het singletje, dat ik uiteraard kocht.
Intussen is ook mijn vriendin helemaal verkocht, dus het is een beetje op haar verzoek dat ik dit nummer en deze clip nog een bovenhaal...


Je kan dit nummer hier kopen / You can buy the song here

Lied van de week : week 15 - 2009

Kalemba (wegue wegue) - Buraka Som Sistema


Eerder dit jaar zwaaide ik hier al met alle lof voor Buraka Som Sistema, dat ons een Angolees muziekgenre (kuduro) introduceerde, en ook de tweede single uit hun album is er pàl op !
Aanstekelijke dansmuziek waarop ik écht niet kan stilzitten, en die ik het liefst keihard door mijn koptelefoon jaag, of nog liever ergens live op een podium zou meemaken (misschien iets voor Polé Polé op de Gentse Feesten ?).

Je kan het album nog steeds hier kopen.

Lyrics :

wegue
wegue wegue wegue
wegue
wegue wegue wegue

quando eu entro o palco se move,
talento aqui chove,
claro que o povo me ouve
sou Pongolove
estou com a Buraka
abro a fronteira
não digo lixo
nem digo asneira
no microfone sou a primeira
vou levantar a minha bandeira

Angola o mundo cobiça
mas é o povo que te enfeitiça
a Pong no beat capricha
porque sou rara tipo welwitchia
sou mesmo eu a dama ngaxi muito agressiva
me derrubar nem com macumba
sou criativa

a Buraka é que está a cuiar
sai fora
Pongolove é que esta a bater
vão se embora
wegue
wegue wegue wegue
são piadas
wegue
wegue wegue wegue
novo esquema

rima pesada
tipo embondeiro
eu faço o que eu quero
canto para Angola
e para o mundo inteiro
no kuduro impero

sou palanca negra gigante
sigo a passada de Njinga Mbandi
sigo a corrente do Dande

logro o feitiço de Tomé Grande

por no mapa Oxaena
terra de grandes nomes do semba
arraso tipo kalemba
sou de Angola como a mulemba

mano jukula
(kimbundu)
mambo exclusivo
toque de Angola
(kimbundu)

05 april 2009

Re:play (3)

The Walkabouts have been on my list of bands to follow ever since I heard their great album "Satisfied mind". They really blew me off my socks with that, and though they have sounded quite differently from time to time, I have kept a liking for this underestimated band.
One of their greatest songs to me is "The light will stay on" from their 1996 album "Devil's road".



Mijn kennismaking met The Walkabouts blies me echt van mijn sokken : Satisfied mind bleek het soort album dat je van tijd tot tijd blijft beluisteren, omdat werkelijk alles eraan goed zit. Sindsdien ben ik hen blijven volgen, en hun sound verschilt wel eens van album tot album, maar eigenlijk hebben ze me nog nooit teleurgesteld. Op het album Devil's road bijvoorbeeld uit 1996 wisten ze me alweer te charmeren, o.m. met dit prachtige, roadmovie-achtige The light will stay on. Chris Eckman en Carla Torgerson, de spil van de band, hebben stemmen die door hun complementariteit de songs verheffen. Hoewel beiden ook eens samen een album maakten (Swinger 500), is hun beste werk toch met The Walkabouts. Op Devil's road benaderen ze bij momenten ook de sfeer van de vroege Tindersticks, en kijk eens aan, Dickon Hinchcliffe, violist bij Tindersticks, blijkt op The leaving kind mee te spelen...

Je kan het album hier kopen / You can buy the album here

04 april 2009

Lied van de week : week 14 - 2009

Black hearted love - PJ Harvey & John Parish


PJ Harvey is een hele bijzondere, en straffe madam ! Eigenlijk ben ik nog nooit teleurgesteld geweest in haar albums, hoe verschillend die ook mogen zijn. Haar hernieuwde samenwerking met John Parish levert alvast deze prachtige single op, en ik ben heel benieuwd naar de rest van het album dat ze samen opnamen. Waar PJ Harvey vooral goed in is, is in het oproepen van sfeer, doorheen de muziek én haar zangstem. Zelfs als je de lyrics niet begrijpt, voel je al de dreiging én vooral de weerhaakjes...

Dit nummer is terug te vinden op het nieuwe album, A woman a man walked by, dat je hier kan kopen.

Lyrics :

I think I saw you in the shadows
I move in closer beneath your windows
Who would suspect me of this rapture?

And who but my black hearted love
And who but my black hearted love

When you call out my name in rapture
I volunteer my soul for murder
I wish this moment here forever

And you are my black hearted love
And you are my black hearted love
In the rain, in the evening I will come again

I'd like to take you
I'd like to take you to a place I know
My black hearted
I'd like to take you
I'd like to take you to a place I know
My black hearted
I'd like to take you
I'd like to take you to a place I know
My black hearted
I'd like to take you
I'd like to take you to a place I know
My black hearted