Mijn zoon liet me deze week kennismaken met de anime-reeks One punch man. Deze Japanse animatie stelt meer vragen dan ze beantwoordt (althans in de eerste afleveringen) en laat de kijker lange tijd in het ongewisse, amper een touw valt vast te knopen aan motieven en verhaallijnen. Langzaam krijg je puzzelstukjes toegeworpen, doorkruist als ze worden door de scènes van gevechten tussen de onwaarschijnlijke superheld en allerlei monsters. Die monsters verbeelden een dystopisch Japan waarin steden een letter als naam krijgen en waarin problemen van de moderne mens (vervuiling, hormonengebruik, dolgedraaid vooruitgangsdenken,...) een symbolisatie krijgen in die tegenstanders.
Een passende soundtrack bij die anime zou ongetwijfeld I speak the truth, yet with every word uttered, thousands die van Gnaw Their Tongues zijn. Zoals Here is no corruption begint met wat het geluid lijkt van een zoemende zwerm insecten met slechte bedoelingen, zoals de drums dreiging gestalte geven, zoals een stem omineus vanuit een kerker in de kelder niets dan onheil voorspelt, zo passend is deze song bij de serie. Gnaw Their Tongues heeft deze hele plaat overigens een sfeer meegegeven van onpersoonlijke, geïndustrialiseerde dreiging, van Ministry vermalen en vertraagd afgespeeld, van mechanische klanken die de nietig geworden mens vermalen. De ruis neemt het over van de melodie (A sombre gesture in the faint light of dusk), songs worden verstoord door onmelodieus lawaai dat een eigen logica volgt, zonder echter de ware structuur van het nummer aan te tasten (White void black wounds). De stem die klinkt als een sample en echo van een propagandistische toespraak reikt naar de luisteraar en maakt verbinding, dwars door alle auditieve obstakels heen. Persoonlijke favoriet To rival death in beauty weet die tweespalt en dat spanningsveld de hele tijd vast te houden zonder je hand te lossen.
Deze plaat is een tour de force waar mindere muzikanten hun tanden op stuk zouden bijten maar Mories (de man achter die onheilspellende naam) weet de claustrofobie net verdraagbaar te maken en gooit een munt op waarop schoonheid en lelijkheid als twee kanten ervan onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn.
Je kan deze plaat hier kopen bij Consouling of hier via hun eigen Bandcamp-pagina en alvast hieronder beluisteren:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten