30 januari 2019

Julia Kent


De Canadese Julia Kent maakte met haar cello deel uit van de sound van Antony And The Johnsons maar heeft intussen solo ook al een mooie discografie bij elkaar gespeeld. Zonet is haar zesde reguliere album, Temporal, uitgebracht (ze maakte ook al voor vier films een soundtrack). Die plaat is beluistering dubbel en dik waard, want de warme gloed van haar instrument is zeer welkom in deze wintermaanden (en al helemaal als je in de ruime buurt van Chicago woont, waar de gevoelstemperaturen -50° bedragen tegenwoordig).
Last hour story, de opener van deze plaat, is een traag ontvouwend muzikaal epos van meer dan twaalf minuten waarin de rijkdom van de cello en het vermogen ervan om een sfeer te creëren waarin je helemaal ondergedompeld wordt, perfect geïllustreerd worden. De overige songs nemen een pak minder tijd doch houden die sfeer heel goed vast. Met Floating city en Sheared wordt daar een nieuwe nuance aan toegevoegd. Daarna brengen Through the window en Crepuscolo intense rust, die voelt als berusting en je in een erg vredige staat achterlaat.

Beluister hieronder het volledige album:

29 januari 2019

Trent Reznor and Atticus Ross


De Netflix-serie Bird box ken ik niet en ik heb al geleerd dat een goede soundtrack nog geen garantie is voor kwaliteit op het scherm. De muziek die Trent Reznor (Nine Inch Nails) samen met Atticus Ross maakte voor de serie, is alvast indrukwekkend.
Het begint al met het bijna dertien minuten durende Outside dat de toon zet voor een neoklassieke soundtrack waarin dreiging subtiel gesuggereerd wordt maar waarin je vooral ook meegevoerd wordt in een sfeer zoals die bij een film of soundtrack past. Vaak gebeurt dat heel sober, soms worden er iets meer franjes (maar nooit echt veel) aan vastgehaakt, zoals in What isn't anymore.
Een goeie soundtrack staat op zichzelf en is ook heel genietbaar en zelfs invoelbaar zonder beelden erbij. We mogen gerust stellen dat dit voor Bird box geldt.

Beluister hieronder het volledige album:

28 januari 2019

James Braxton Peterson's playlists (7)


Dit is een wel heel lange playlist met maar liefst 51 songs. Zet u dus schrap voor

The odes of/to hio-hop culture

  1. Welcome 2 da bricks - Redman
  2. From da bricks - Lords Of The Underground
  3. Guerilla city - Guerilla Black
  4. Hip hop lives - KRS-ONE featuring Marley Marl
  5. Hip hop - Mos Def
  6. N.Y. state of mind - Nas
  7. N.Y. state of mind, pt. II - Nas
  8. South Bronx - Boogie Down Productions
  9. St. Louie - Nelly
  10. Welcome to Brownsville - M.O.P.
  11. Westside story - The Game featuring 50 Cent
  12. California love - 2Pac
  13. Hip-hop ya don't stop - NYOIL
  14. Lighters up - Lil' Kim
  15. Where I'm from - Digable Planets
  16. B.K. anthem - Foxy Brown
  17. Brooklyn zoo - Ol' Dirty Bastard
  18. New York shit - Busta Rhymes
  19. To live and die in L.A. - Makaveli
  20. Where they are now - Nas
  21. Empire state of mind (part II) - broken down - Alicia Keys
  22. Hip hop is dead - Nas featuring will.i.am
  23. In the music - The Roots
  24. On my block - Scarface
  25. Philly, Philly - Eve featuring Beanie Sigel
  26. Southside - Common featuring Kanye West
  27. The bridge - MC Shan
  28. Who killed it? - Nas
  29. Chi-city - Common
  30. L.A. - Murs
  31. Somalia - K'Naan
  32. Hip hop hooray - Naughty By Nature
  33. Hip hop saved my life - Lupe Fiasco featuring Nikki Jean
  34. I used to love him - Ms Lauryn Hill featuring Mary J. Blige
  35. Greater love - Blu featuring Exile
  36.  New York (Ya out there) - Rakim
  37. Brooklyn - Fabulous featuring Jay-Z and Uncle Murda
  38. City limits - Dujeous
  39. Welcome to Durham - Little Brother
  40. Old school - 2Pac
  41. Brooklyn - Mos Def
  42. I do it for hip hop - Ludacris featuring Nas and Jay-Z
  43. Where I'm from - Nas featuring Jay-Z
  44. Tennessee - Arrested Development
  45. Bricks two - Redman
  46. L.A., L.A. - Capone-N-Noreaga and Mobb Deep
  47. Walk in New York - Onyx
  48. Hiphop vs. rap - KRS-ONE
  49. I used to love H.E.R. - Common
  50. Streets of New York (City life) - Alica Keys
  51. Da bridge - Nas
Beluister hieronder de playlist:

27 januari 2019

Weezer


In Top 2000 à gogo, het programma dat door BNN/Vara op het einde van het jaar altijd gemaakt wordt rond de Top 2000 in Nederland, leerden mijn lief en ik dat Africa van Toto niet enkel hier (dankzij de Tijdloze-actie van vorig jaar) aan een enorme comeback toe is en een ware cultstatus verworven heeft. Ook in de VS blijkt dat het geval. Ter illustratie werd onder meer een live-versie ervan door Weezer getoond. Het moest bewijzen dat zelfs zeer straatkredietwaardige alternatieve bands de song weten te waarderen.
Het blijkt meteen ook de opener te zijn van het nieuwe album van Weezer. Dat blijkt een bijzondere plaat te zijn, waarop de Californiërs allerlei songs (de meeste uit de jaren tachtig) coveren. Naast het al eerder genoemde Africa zijn er nog versies die dicht bij het origineel blijven: Sweet dreams (Eurythmics), Everybody wants to rule the world (Tears For Fears), Happy together (The Turtles),...

Een eigenzinnige draai krijgen onder andere Paranoid (Black Sabbath), Take on me (A-Ha), No scrubs (TLC), Billie Jean (Michael Jackson),... Het worden rockversies zoals je die eigenlijk wel van een band als Weezer mag verwachten.
Het is aangenaam luisteren naar deze plaat, niet in het minst door de herkenbaarheid van de goed gekozen covers.

Beluister hieronder het volledige album:

25 januari 2019

Lied van de week: week 4 - 2019

000000007 - 999999999


Cijfers worden ons om de oren geslagen door het technoduo 999999999. Op hun nieuwste EP 000000005 staat onder andere bovenstaand nummer, zelf gezegend met de titel 000000007. Alle numeriek gekheid op een stokje, blijkt dit een dansvloerfiller met enorm potentieel. Dit is zoals techno mensen op de dansvloer hoort te lokken.

Je kan de EP voorlopig nog niet terugvinden op hun Bandcamp-pagina, maar hou die toch maar best in de gaten...

22 januari 2019

Wannes Cappelle, Broeder Dieleman en Frans Grapperhaus


Met Dit is de bedoeling krijgen we het resultaat voorgeschoteld van de samenwerking tussen de Westvlaamse Wannes Cappelle (Het Zesde Metaal), de Zeeuw Broeder Dieleman en de cellist Frans Grapperhaus. Zes songs lang dompelen ze ons afwisselend achter in beide dialecten, die duidelijk verwant en toch ook mooi verschillend zijn.
De songs nestelen zich mooi in een kleinkunst- en folktraditie terwijl de cello er vaak in slaagt nog een extra dimensie toe te voegen. Zoals we van beide zangers gewoon zijn, zijn de teksten om vingers en duimen bij af te likken. Vergeving is een smeekbede die geen God onberoerd laat, Je verdriet is echt leunt dicht aan bij wat de Zeeuw al liet horen op albums als Komma. De ballade van Lanza herstelt het folkverhaal in ere op en laat je hopen dat ze ooit samen een sprookje op muziek zetten en zingen in hun dialect, waardoor het zelfs beter wordt dan de luisterboekversie van Het Geluidshuis. De peilloze diepte en weemoed van Dit mens is er geweest snijdt door merg en been en Vaders is het meest ontroerende eerbetoon dat je je kan wensen. Met eten tenslotte is verreweg de grappigste song op deze plaat.
Samenwerkingen als deze mogen bejubeld worden tot in de eeuwen der eeuwen.

Beluister hieronder het volledige album:

21 januari 2019

The Twilight Sad


De Schotten van The Twilight Sad weten al enkele albums lang een intensiteit op te roepen die ergens schippert tussen de post-rockhelden en landgenoten van Mogwai en de rocknevenprojecten (à la Tomahawk) van Mike Patton (ex-Faith No More). De bron waar ze die vandaan halen, draaide duidelijk overuren tijdens het maken van It won't be like this all the time
Die intensiteit komt wellicht het duidelijkst naar voren in opener [10 good reasons for modern drugs]. Verder valt me vooral op hoe verwant dit vijftal klinkt aan de Britse gitaarbands van voor (of naast) de Britpopgolf die met Oasis, Blur en Pulp ons overspoelde. Ik hoor echo's van The House Of Love, The Lilac Time, Hard-Fi, An Emotional Fish, New Fast Automatic Daffodils en vroege Manic Street Preachers. In The arbor voegen ze daar een snuifje The Smiths aan toe, altijd een goeie smaakmaker. En zo klinkt deze plaat als een throwback naar de vroege nineties, vooraleer de alternatieve scene (kortstondig) de hitlijsten zou overnemen maar er voor wie goed luisterde, al voldoende parels te vinden waren.

Beluister hieronder het volledige album:

20 januari 2019

Deerhunter


Het psychedelische kantje van Deerhunter heeft me altijd tegelijk aangetrokken tot de band én wat van hen vervreemd. Soms immers gaan ze me wat te ver en dan zijn ze me weer kwijt. Maar met Why hasn't everything already disappeared? weten ze eindelijk een heel album lang de juiste snaar te raken.
Het begint al met de prachtsingle Death in midsummer en het stopt niet. Hoogtepunten opnoemen is niet eenvoudig, maar laat ik toch een greep proberen te doen: het erg toegankelijke No one's sleeping, het trage maar toch door een licht dissonant ritme doorkruiste What happens to people?, het speelse Tarnung en de bijzonder mooie afsluiter Nocturne waarin heel even de Arno van Bathroom singer komt meedoen, zo lijkt het althans. 
Dit album behoort tot de meest toegankelijk die de band al uitbracht en het is geen toeval dat ze me ook het meest weet te bekoren. Ze bezit een consistentie die maakt dat ik ze kan uitzitten zonder songs over te (willen) slaan.

Beluister hieronder het volledige album:

17 januari 2019

Retro review: Biohazard


Toen ik Music Mania, een platenwinkel in Gent waar je echt veel vinyl kon en kan kopen, zo goed als wekelijks bezocht, leerde ik er veel kennen dat me voorheen onbekend was. Eén van de bands waardoor ik in die tijd geïntrigeerd raakte en waarvan ik een plaat kocht is Biohazard. Ik zag hen bovendien live op Pukkelpop later dat jaar. En de vinyl versie van State of the world address in mijn bezit, is doorzichtig oranje en zit in een plastic hoesje, waardoor je het prachtig gekleurde vinyl meteen ziet.
Daarmee behoort deze plaat tot het verzameling gekleurd vinyl waar ik best wel trots op ben en ook muzikaal is het nog steeds een aangename plaat waar ik erg blij mee ben. Hun mix van hardcore punk en heavy metal klinkt erg potent en dat is al meteen duidelijk vanaf de opener en titeltrack. Tijdens hun optreden kon ik vaststellen dat ze ook live een tomeloze energie tentoonspreidden, alsof ze elke minuut van elke dag bijzonder boos zijn. Vooral toenmalig frontman Evan Seinfeld bleek een begeesterend performer die zijn band op sleeptouw nam voor een concert dat als een mokerslag in het gezicht aankwam.


Beluister hieronder het volledige album:

16 januari 2019

James Braxton Peterson's playlists (6)


We zijn al toe aan de zesde playlist en die gaat over het vertellen van verhalen. Geniet van deze tien songs.

The hip-hop "tellability" playlist

  1. Sekou story - Nas featuring Scarlett
  2. I got a story to tell - The Notorious B.I.G.
  3. Westside story - The Game featuring 50 Cent
  4. Children's story - Slick Rick
  5. Soulja's story - 2Pac
  6. Da art of storytellin' (Pt. 1) - OutKast
  7. Da art of storytellin' (Pt. 2) - OutKast
  8. Crime story - DMX
  9. Hustler's story - The Notorious B.I.G. featuring Akon, Big Gee and Scarface
  10. Dance with the devil - Immortal Technique
Beluister de playlist hieronder:

15 januari 2019

Lied van de week: week 3 - 2019

Vier - Borokov Borokov



Hier had ik het al eens over het album Eerlijk delen van Borokov Borokov. Ze hebben net deze nieuwe single uit en gaat de opvolger, Los bollen, vooraf. Geniet van de speelse maar toch ook zo aanstekelijke elektronica.

Je zal hun nieuwe album zeker zien verschijnen op hun Soundcloud-pagina.

14 januari 2019

Gelezen (121)

Het elfde uur. 11 november 1918. De gewelddadige laatste dag van de eerste wereldoorlog - Pieter Serrien



Pieter Serrien reconstrueert aan de hand van onder meer officiële verslagen en dagboeken de laatste dagen van de Eerste Wereldoorlog. In een eerste deel focust hij op de aanloop naar het einde, om dan in het tweede deel de laatste 24 uur uur per uur te illustreren. In een derde deel staat hij stil bij wat er gebeurde na het elfde uur van de elfde dag van de elfde maand, het officiële einde van De Groote Oorlog. Daarmee schetst hij niet alleen een interessant maar vaak ook menselijk beeld ervan en brengt hij de lezer heel dicht bij de historische realiteit.
Het enige minpuntje aan dit boek is de wat slordige eindredactie: de foutjes verstoren weliswaar de inhoud niet, maar zijn een beetje vervelend. Ik ga ervan uit dat dat in een herdruk rechtgezet zal worden...


De ondergrondse spoorweg - Colson Whitehead


Colson Whitehead verhaalt in dit boek de ontsnapping van Cora, een zwarte slavin op een plantage in Georgia, die gebruikmaakt van de "ondergrondse spoorweg". In tegenstelling tot wat ik vermoedde, is dit geen beeldspraak, maar een ware spoorweg die weggelopen slaven naar de vrijheid brengt dankzij bereidwillige blanken, abolitionisten, die tegen de slavernij zijn. Die ontsnapping blijkt al bij al eigenlijk even wreed te zijn als haar slavenbestaan. Doorheen het boek worden we hard geconfronteerd met de arrogantie die de blanken in de VS als bevolkingsgroep altijd gekenmerkt heeft en die de geschiedenis van het land bepaalt. Dit is een boek dat onder de huid weet te kruipen.


Intimiteit - Paul Verhaeghe



Aanvankelijk lijkt dit boek iets teveel een herhaling van eerdere thema's uit voorafgaande boeken van Paul Verhaeghe, maar langzaam wordt het nieuwe punt dat hij maakt duidelijk... Verrassend genoeg is het bij Aristoteles dat hij een belangrijk idee haalt dat hij goed uitwerkt, namelijk dat van de pleonexia (de drang naar steeds meer). Verder zegt hij zinnige dingen over (zelf)zorg en over de noodzaak om dingen voor anderen te doen.
Wat me verder opviel, is dat hij in dit boek ook terugkeert naar enkele basisideeën van de psycho-analyse wanneer hij het heeft over de tweedelingen ik-de ander, lichaam-geest en aantrekken-afstoten (of liefde-haat). Daar puurt hij bijzonder sterke en waardevolle ideeën uit. Het maakt me nogmaals duidelijk dat de psycho-analyse zeer waardevolle inzichten aanreikt als je erin slaagt los te komen van de context waarin Freud dingen opschreef (en hoe hij dat deed) en je op zoek gaat naar een hedendaagse vertaling van zijn ideeën.



De zintuigen van vogels. Hoe voelt het om een vogel te zijn? - Tim Birkhead


In dit vlot leesbaar en toegankelijk boek over hoe vogels hun zintuigen gebruiken (en hoe die werken), brengt Tim Birkhead informatie samen over dezelfde zintuigen als dewelke de mens bezit, maar ook over magnoreceptie (het vermogen het magnetisch veld op te pikken) en emoties. Er blijkt veel te zijn dat we (nog) niet weten, maar de soms ingenieuze experimenten die toegelicht worden, laten zien hoe er al grote stappen zijn gezet om iets te begrijpen over een soort die we zelf (uiteraard) niet zijn, een niet geringe prestatie.

13 januari 2019

Donder


In november bracht de Belgische band Donder een nieuwe plaat uit, Keukenpraat. Die ontsnapte aan mijn aandacht vorig jaar en dat is wel jammer want het minste wat je van deze plaat kan zeggen, is dat ze bijzonder is. 
Er hangt iets minimalistisch over deze plaat, waardoor je als luisteraar bij aanvang verwacht dat er meer zal volgen maar na verloop van tijd leert dat dit uitgebeende songs zijn die drijven op eenvoudige instrumentatie en ogenschijnlijk simpele structuren. Alphabet town is gebouwd rond eenvoudige piano-aanslagen en de franjes die je zou verwachten om het nummer rijker en gelaagder te maken, zijn hier net achterwege gelaten waardoor de intensiteit verhoogt. Dat geldt evenzeer voor titelsong Keukenpraat. Dat de stiltes tussen de noten soms veelzeggender zijn, valt goed te horen in I remember oranges. Eksters plaatst een percussief thema naast de piano waardoor een dialoog ontstaat die de luisteraar lijkt te dwingen partij te kiezen. 
Deze plaat is erg ongewoon maar niettemin boeiend en Donder zet zich hiermee op de kaart als een trio dat, eerder dan weidsheid te verkennen, de diepgang opzoekt van de noot achter de noot.

Beluister hieronder het volledige album:

12 januari 2019

Lied van de week: week 2 - 2019

MAH - The Chemical Brothers


MAH, wat staat voor "mad as hell", is de nieuwe single van The Chemical Brothers en kondigt hun nieuwe plaat aan die in de lente zou moeten uitkomen (een exacte release datum is er blijkbaar nog niet). Het is weer een typische Chemical Brothers-song en daar kan ik alleen maar blij om zijn.

Je zal het nieuwe album No geography hier vooraf kunnen bestellen. De single kan je hier kopen.

Lyrics:

I'm mad as hell (Say it, what? Uh)
I’m mad as hell, I ain't gonna take it no more
I'm mad as hell (Say it, what? Uh)
I’m mad as hell, I ain't gonna take it no more
I ain't gonna take it no more, I ain't gonna take it no more
I ain't gonna take it no more, I ain't gonna take it no more
I ain't gonna take it no more, I ain't gonna take it no more
I ain’t gonna take it no more, I ain’t gonna take it no more
I ain't gonna take it no more, I ain’t gonna take it no more
I ain't gonna take it no more, I ain't gonna take it no more

I'm mad as hell (Say it, what? Uh)
I’m mad as hell, I ain't gonna take it no more
I'm mad as hell (Say it, what? Uh)
I'm mad as hell, I ain't gonna take it no more
I ain't gonna take it no more, I ain't gonna take it no more
I ain't gonna take it no more, I ain't gonna take it no more
I ain't gonna take it no more, I ain't gonna take it no more
I ain't gonna take it no more, I ain't gonna take it no more
I ain't gonna take it no more, I ain't gonna take it no more
I ain't gonna take it no more, I ain't gonna take it no more

I'm mad as hell (Say it, what? Uh)
I'm mad as hell, I ain't gonna take it no more
I'm mad as hell (Say it, what? Uh)
I'm mad as hell, I ain't gonna take it no more
I ain't gonna take it no more, I ain't gonna take it no more
I ain't gonna take it no more, I ain't gonna take it no more
I ain't gonna take it no more, I ain't gonna take it no more
I ain't gonna take it no more, I ain't gonna take it no more
I ain't gonna take it no more, I ain't gonna take it no more
I ain't gonna take it no more, I ain't gonna take it no more

11 januari 2019

Rob Baird


Voor een fijn, pretentieloos country-album moet je, blijkens After all, bij Rob Baird zijn. De zanger uit Memphis bracht vandaag zijn vierde plaat uit en die bevat tien songs die schitteren door hun eenvoud. Zijn stem is aangenaam (en past uitstekend bij het genre), de liedjes zijn afwisselend en behoren tot de soort waar je ongemerkt mee meezingt of -neuriet (of -fluit, voor mijn part). Give me back my love en Losing hands hebben genoeg popkracht om een radiohit te worden, Ain't going back to you drijft op een ritme dat me meezuigt en in Burning blue doet de gitaar iets wat ik erg leuk vind, ondanks het feit dat ze daardoor ook een beetje melig klinkt. I tried mag hier ook niet onvermeld blijven. En zo kom ik tot de conclusie dat deze plaat best voldoende goeie songs bevat om meerdere luisterbeurten gespreid over het jaar te verdienen. Misschien moet ik ze met een terugkeerpatroon (maandelijks?) maar inplannen in mijn digitale agenda?

Beluister hieronder het volledige album:

08 januari 2019

Aankondiging: concerten Torgeir Waldemar


Eind 2017 schreef ik hier over het album No offending borders van Torgeir Waldemar en het haalde zelfs nog mijn eindejaarslijstje met een mooie tweede plaats. Het hoeft dus niet te verbazen als ik vandaag reclame maak voor de Belgische concerten die hij later deze maand geeft. Hieronder vind je de data en plaatsen:

07 januari 2019

James Braxton Peterson's playlists (5)


Vandaag gaan we vliegen met het vijfde deel van de playlists, en het is weer een lekker lange (en ze bevat niet enkel hiphop):


Conceptualizations of flight in hip hop
  1. The flyest - Nas featuring AZ
  2. I believe I can fly - R. Kelly
  3. Fly away - Lenny Kravitz
  4. Fly like an eagle - Steve Miller Band
  5. Stay fly - Three 6 Mafia featuring Young Buck, 8Ball and MJG
  6. Fly - Sugar Ray featuring Super Cat
  7. Lookin' fly - Murs featuring will.i.am
  8. Paper planes (Diplo street mix) - M.I.A.
  9. Still fly - Big Tymers
  10. I'll fly away - Kanye West
  11. Fly girl - Queen Latifah
  12. I believe I can fly - Etta James
  13. Let me fly - DMX
  14. We fly high - Jim Jones
  15. Fly girl - Familiars Unseen
  16. Fly girl - will.i.am
  17. Ego tripping - Nikki Giovanni
  18. Stay fly (remix) - Three 6 Mafia featuring Slim Thug, Trick Daddy and Project Pat
Beluister de playlist hieronder:

06 januari 2019

Lied van de week: week 1 - 2019

Touch - Trixie Whitley


Trixie Whitley heeft haar derde album, Lacuna, officieel aangekondigd voor 29 maart en lost alvast een tweede single (na Heartbeat) om ons een idee te geven van wat we mogen verwachten (al ligt dat vooral in de lijn van voorgaande platen Porta bohemica en Fourth corner). Een echte clip is er nog niet, maar hierboven kan je de song wel al beluisteren.

05 januari 2019

John Garcia


Nu alle overschotjes van kerst- en nieuwjaarsmenus zijn weggewerkt, de laatste Jingle bells uitsterven in de winkelstraten vol solden en iedereen alle essentiële eindejaarlijstjes heeft gelezen, vliegt het muziekjaar 2019 er meteen stevig in. Stonerrocker John Garcia bracht immers vrijdag als één van de eersten dit jaar zijn nieuwe album uit, John Garcia and the band of gold
Het maken ervan had heel wat voeten in de aarde en daarom suggereert Garcia dat dit wel eens de laatste keer zou kunnen zijn dat hij zijn muziek uitbrengt. Het voormalig Kyuss-lid zou in dat geval alvast kunnen bogen op een voortreffelijk afscheidsalbum want deze release brengt onmeedogenloze stonerrock van begin tot einde. Al dient opgemerkt te worden dat opener Space vato een uitstekend opwarmertje is en de hendels nog niet helemaal opendraait en afsluiter Softer side zijn naam waarmaakt. Daartussen zitten echter volop stonersongs waar wij ons meteen een hoog volume in een eindeloze woestijn kunnen bij voorstellen. Jim's whiskers valt daarbij op door zijn melodieuze inslag, Apache juncion benadert naar mijn gevoel het meest het vroegere werk met Kyuss en ik hou van hoe My everything uitwaaiert in de tweede helft van de song.
Een meesterwerk is het niet geworden, daarvoor waren de tegenslagen onderweg misschien wat te groot, maar John Garcia mag best wel trots zijn op zijn misschien laatste kindje.

Beluister hieronder het volledige album:

04 januari 2019

James Braxton Peterson's playlists (4)


Voor deze vierde playlist is een beetje duiding op zijn plaats, aangezien hier allemaal songs bijeen gebracht zijn met verwijzingen naar Emmett Till. Deze 14-jarige jongen werd in 1955 in Mississippi gelyncht omdat een blanke vrouw hem beschuldigde van flirten en fluiten naar haar. Hoewel dit allemaal hoogst twijfelachtig bleek in de latere rechtszaak, zorgde het ervoor dat de echtgenoot en zijn halfbroer 's nachts de jongen ontvoerden uit zijn huis, hem zwaar verminkten, dood schoten en in de rivier gooiden. Een volledige blanke jury sprak hen in september vrij. Een jaar later zouden ze (wetende dat je geen twee keer terecht kan staan voor dezelfde misdaad) overigens in een interview de moord bekennen. Ook de vrouw zelf gaf achteraf toe "deels gelogen" te hebben. Een getuigenis in het voordeel van Emmett was door de rechter niet toegestaan. Het hele verhaal zou een catalysator betekenen voor de volgende fase van de zwarte burgerrechtenbeweging in de VS.

Allusions to Emmett Till in hip hop
  1. Arise Lazarus 2007 - Labtekwon
  2. The foundation - Labtekwon
  3. Black iz back - Labtekwon featuring Supreme
  4. 410 block boss - Chinchilla
  5. We're fighting still for Emmett Till - Jeff Busch
  6. Cave bitch - Ice Cube
  7. Secret weapon - Supreme
  8. Can't tell me nothing - Kanye West
  9. Cruz 2007 - Chinchilla
  10. B boy radio - Labtekwon
  11. Emmett Till - Hypnotic Brass Ensemble
  12. When emcees attack - Labtekwon
  13. The Emmett Till story - Bristol Pomeroy
  14. Emmett Till poem snippet - Emmett Till
  15. The ballad of Emmett Till - Blind Boy Grunt (Bob Dylan)
  16. Through the wire - Kanye West
Beluister hieronder de playlist:

03 januari 2019

James Braxton Peterson's playlists (3)


Op deze derde dag mag het wat uitgebreider, met 24 songs maar liefst. Hou je dus vast voor

Education policy playlist
  1. My philosophy - Boogie Down Productions
  2. Poetry - Boogie Down Producations
  3. Blue school - Blue Scholars
  4. Ebonics (criminal slang) - Big L
  5. I used to love H.E.R. - Common
  6. They school - Dead Prez
  7. Twice the first time - Saul Williams
  8. Rap standup - Chris Rock
  9. Still ain't good enought - Mega Ran
  10. A call to order - Afrika Bambaata
  11. I can - Nas
  12. You must learn - Boogie Down Productions
  13. Brave new world - The Foreign Exchange
  14. Hercules - Ty
  15. Hiphop knowledge - KRS-ONE
  16. Brain washers - Blackalicious featuring Ben Harper
  17. Hold on - Pharaohe Monch featuring Erykah Badu
  18. Old school - 2Pac
  19. Nas is like - Nas
  20. The miseducation of Lauryn Hill - Ms Lauryn Hill
  21. Liberation - OutKast featruring Cee-Lo Green
  22. Rap scholar - Das EFX featuring Redman
  23. Mathematics - Mos Def
  24. Rap history - Afrika Bambaataa
Beluister de playlist hieronder:

02 januari 2019

James Braxton Peterson's playlists (2)


Vandaag is het tijd voor een mix van muziek en audio-opnames van uiteenzettingen met de

Black prison narratives playlist

  1. Ghetto prisoner - Geto Boys
  2. Race, class and incarceration - Angela Davis
  3. Young black men and prison - Angela Davis
  4. Ghetto prisoners - Nas
  5. Jail Shit - Sean Price featuring Rock
  6. The prison industrial complex - Angela Davis
Beluister ze hieronder:

01 januari 2019

James Braxton Peterson's playlists (1)


James Braxton Peterson is een professor aan een Amerikaanse universiteit die zich heel specifiek ook bezighoudt met het educatieve aspect van hiphop. Hip-hop headphones is een soort snelcursus hiphopcultuur, verschenen in boekvorm en zowaar te leen in de Gentse bibliotheek De Krook.
Leuk is vooral ook dat achteraan in het boek verscheidene playlists opgenomen zijn die horen bij de lessen, en het zijn deze playlists die ik op Spotify heb proberen samen te stellen. Jammer genoeg vond ik niet alles terug daar, onder meer omdat de muziek van Jay-Z er niet (meer) te vinden is maar ook omdat het soms audiofragmenten zijn (waarvan sommige wél, andere niet bij de streamingdienst terug te vinden zijn). Sommige playlists zijn heel kort, andere lang. Niet altijd zijn het pure hiphopnummers (vaak wel natuurlijk) dus je wordt soms verrast door de keuze, maar die is altijd interessant en daarom deel ik de playlists graag met jullie.
Dit is alvast de eerste playlist:


All black everything playlist

Van de tien songs in de playlist in het boek staan er maar drie op Spotify, dus we beginnen met een hele korte
  1. All black everything - Spade Gang
  2. All black everything - Baylock-n-Deload
  3. All black everything - Lupe Fiasco
Beluister ze alvast hieronder: