Ik heb intussen al vele malen naar Waves holding time van SJ Hoffman geluisterd, de tweede plaat van uitgever Steven Borgerhoff (van Borgerhoff en Lamberigts). Nog steeds echter kan ik ze niet echt classificeren en ze ontglipt me als een paling wanneer ik ze tracht te vatten. Zowel de muziek als de stem van Steven hebben iets ongrijpbaars, iets vervluchtend als de Cheshire Cat in Alice in Wonderland, waarna enkel nog de lach als laatste overblijft, een triomfantelijke lach.
Die is terecht als je naar de kwaliteit van de plaat kijkt. Wanneer je op je 43e debuteert, heb je natuurlijk wel al veel meer bagage om mee te nemen in de studio, maar zelfs dan is dit een zeer mature, gebalanceerde en erg mooie plaat. De samenwerkingen met Pieter Van Dessel van Marble Sounds (Alright), And The Came Fall (Common knowledge, een cover van Conor Oberst), Pascal Deweze (Turning on) en Leonie Gysel (Zita Swoon en Arsenal) in het afsluitende Blessed zijn uiteraard mooie toevoegingen op een plaat waarop SJ Hoffman ook zonder die hulp bewijst tot prachtige dingen in staat te zijn. Zo klinkt Morning light zowaar winters maar vooral tijdloos.
Deze plaat behoort tot het beste wat we dit jaar al gehoord hebben. Er lijkt weinig poespas rond te hangen, de kracht van de songs spreekt voor zich en het is fijn dat dat niet overstemd wordt door promotionele fuzz.
Beluister hieronder het volledige album:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten