29 mei 2020

The Nine Seas


The Nine Seas, dat zijn Fiona McBain en Liz Tormes, twee vrouwen die elkaar leerden kennen in New York. Na wat gezamenlijke projecten komen ze nu onder deze groepsnaam op de proppen met een debuut, geproduced (grotendeels althans) door de fantastische muzikant Jim White (die al enkele malen aan bod kwam op deze blog). Het was trouwens via diens Facebookpagina dat ik geattendeerd werd op dit debuut.
Hun stemmen lenen zich wonderwel voor de troostrijke americana en (alt.)country die ze brengen. Dat hoor je bijvoorbeeld heel duidelijk in Trials, troubles, tribulations waarin een banjo bescheiden op de achtergrond blijft maar toch wezenlijk blijkt voor de muziek en waarin hun zang diezelfde lome flow vasthoudt. Het zal wel aan de herkenning liggen dat ik Sea of heartbreak (dat in de versie van Johnny Cash op American II: Unchained staat) het absolute hoogtepunt van deze plaat vind. Ze zetten die song overigens helemaal naar hun hand met een vreemd en interessant a capella-arrangement bij de start waar slechts minimaal instrumenten aan toegevoegd worden. Maar ook Go to sleep (dat me heel erg aan Emily Jane White doet denken) en het ingetogen Where he rests steken boven de rest uit.
De plaat eindigt met de herneming van twee songs die uitgevoerd worden enkel met vocalen en gitaren. Het is een beetje een overbodige toevoeging aan een voor de rest bijzonder mooie plaat.

Beluister hieronder het volledige album:

Geen opmerkingen: