Het is niet meteen de volgende stap in een muzikale carrière wanneer de gitarist van een Zweedse black metalband een folkplaat uitbrengt. Het eerste solo-album (Chants from another place) van Jonathan Hultén, lid van Tribulation (dat vijf albums en twee EP's uitbracht met als thema's het bovennatuurlijke en occulte), markeert die verrassende wending.
Als je het weet, hoor je natuurlijk dat die interesses bij de muzikant ook tot uiting komen op deze eersteling. En ga je titels als Holy woods en Where devils weep anders lezen. De belangrijkste vraag is echter natuurlijk of deze plaat de moeite waard is.
Met een intrigerende stem en gitaarspel dat iets pastoraal oproept, weet hij van nummers als The mountain te laten uitgroeien tot kleinoden die je aandacht weten te vangen. Wasteland neemt de tijd om op te bouwen en beloont je geduld. Outskirts roept het beeld van bossen vol druïden op zoek naar maretak op en lijkt daardoor een beetje een Asterix-stripverhaal. In The fleeting world is de hoofdrol weggelegd voor een piano die weet te bekoren en Ostbjorka brudlat klinkt exact zoals je je Zweedse pastorale folk voorstelt: wat klanken waaruit geen tekst op te maken die a capella gezongen worden.
Daartegenover staan dan weer het naar mijn gevoel wat te geforceerd klinkende Next big day, dat zowaar verdrongen herinneringen aan Extreme (van More than words) terughaalt, en Holy woods, dat niet echt ergens heen leidt. Gelukkig ligt de sterkte van deze plaat niet zozeer in de afzonderlijke songs, maar eerder in het ietwat koortsig en broeierig geheel dat ze vormen.
Beluister hieronder het volledige album:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten