Zoals gewoonlijk op het einde van het jaar, stel ik deze lijst samen met enkel nummers uit het voorbije jaar. Dat is ook in 2018 niet anders...
Dus als soundtrack bij uw oudejaarsfeestje, zal deze playlist niet misstaan:
- Paper cages - Franz Ferdinand: begin dit jaar verscheen Always ascending, best een goeie plaat van de Britten
- Ring of love - Gruppo Sportivo: de Nederlanders van Gruppo Sportivo lieten dit jaar ook nog eens van zich horen en dit is een leuk nummer uit hun plaat Great van dit jaar
- Sweet release - The Coral: The Coral kennen we natuurlijk allemaal van Dreaming of you maar de band is nog steeds actief
- Magic - Simple Minds: de nieuwste plaat van Simple Minds (uit begin dit jaar) begon met twee echt goeie songs vooraleer wat te verzanden. Dit is de opener
- This is America - Childish Gambino: heel wat controverse omtrent de video (en het geweld daarin) leverde Childish Gambino alvast een hit op
- Feel the love - Kid Cudi, Kanye West and Pusha T: tussen alle releases die in enkele weken uitkwamen waarin Kanye West had, zat ook Kids see ghosts, waaruit dit nummer komt
- Penthouse - Wiz Khalifa featuring Snoop Dogg: omdat mijn zoon tot halfweg dit jaar heel erg opliep met Wiz Khalifa, reviewde ik zijn plaat, die 22 songs bevatte maar helaas niet altijd even goed bleek. Deze samenwerking met Snoop Dogg is wel de moeite waard
- Cops shot the kid - Nas featuring Kanye West: en nog meer Kanye met deze feature bij Nas
- Strangers - Apo Li Kali featuring Bianka Rosa: de opener van de EP van Apo Li Kali klinkt lekker funky
- The soul searchers - Paul Weller: ook de modfather bracht dit jaar een nieuwe plaat uit, True meanings, waarvan dit de opener is
- Walking all day - Graham Coxon: sinds Graham Coxon uit Blur stapte, heeft hij al heel wat platen uitgebracht. Nu zat er weliswaar een periode van maar liefst zes jaar tussen, maar de soundtrack van The end of the f***ing world was het wachten wel waard
- Gallipoli - Beirut: en dit jaar was er eindelijk nog eens een interessante single van Beirut
- Suspirium - Thom Yorke: niet enkel Graham Coxon verzorgde een soundtrack, ook Thom Yorke van Radiohead deed dat, voor de film Suspiria. Ik vond nog niet echt de tijd om die soundtrack goed te beluisteren, maar deze song is alvast veelbelovend
- Lower your gun - Ho Bear: Ho Bear is de groep van Vincent Coomans die ik al ken van toen hij nog voor Indiestyle schreef en als J. Keens (Balloon Flight) optrad (zelfs één keer in mijn living). Ze brachten dit jaar hun debuut-EP uit en ik ging hen samen met mijn lief aanmoedigen bij de releaseshow in Gent
- Red letter - Claw Boys Claw: nog noorderburen die dit jaar opnieuw een mooie plaat uitbrachten
- Hey angel - Johnny Marr: de minst controversiële helft van The Smiths, Johnny Marr, zo leer ik via de blog Roen's Ranch, bracht een uitstekende plaat uit in 2018 en een snelle beluistering maakte me alvast warm voor dit liedje
- CatVMouse - Buffalo Tom: het was een blij weerzien met de band op Cactusfestival nadat ik al enthousiast was over hun plaat Quiet and peace. Daarbij grijpen ze soms terug naar hun vroegere sound maar bewijzen ze tevens dat ze ook geëvolueerd zijn
- Poor imitation of God - John Hiatt: Hiatt is een artiest die ik sinds hem ooit eens live zag op Rock Torhout wel altijd min of meer ben blijven volgen en die met de regelmaat van een klok (goeie) platen blijft uitbrengen
- Space cowboy - Kacey Musgraves: jammer dat Roen (zie hoger) zo laat op het jaar zijn eindejaarslijst publiceert, want ik ontdek er elk jaar weer fantastische platen waar ik nog niet eens van gehoord had van artiesten die ik absoluut niet ken(de). Eén van die ontdekkingen dit jaar is deze Kacey Musgraves
- Verdwenen vrienden - Frank Vander linden: de frontman van De Mens maakt af en toe eens een solo-album en om zijn hit Jeroen Brouwers schrijft een boek te citeren: "en hij doet dat goed". Ongetwijfeld valt ook u de gelijkenis op met The boxer van Simon en Garfunkel