Soms stuit een mens al eens per toeval op een band die muziek maakt die je eigenlijk, zo bedenk ik net, bijna enkel per toeval kan ontdekken. Want zeg me eens eerlijk: in welk vakje had ik de muziek van Zwerm moeten ontdekken?
Zwerm is een vierkoppige band uit Antwerpen die experimentele muziek maakt. Hoewel ze al meer dan 11 jaar bestaan, is nu voor het eerst een album van de band op Spotify te beluisteren. Badminton in Tehran telt tien songs en is net geen vijftig minuten lang en wat je erop te horen krijgt, laat zich dus niet voor één gat vangen. Er wordt uiteraard drifig gitaar gespeeld (het hoofdinstrument van de groep) met percussie die de term "drums" duidelijk overschrijdt en net niet zover gaat als bij Einstürzende Neubauten. Samples horen we ook, met in Sinter fragmenten uit een uitleg die een Duitse mevrouw geeft en in Der groove maken de flarden gesproken tekst deel uit van een desoriënterend muziekstuk waar kop noch staart aan vast te knopen valt. Het overvalt me wel meer bij beluistering, dat ik me vooral afvraag "wat doen ze hier nu in godsnaam?". Bob's infinite household appliance groove stuitert zo een beetje alle richtingen uit en Having a tendency to routine lijkt de valkuil der routine nét heel goed te ontwijken. Deze plaat vormt een uitdaging voor de luisteraar, maar geen onoverkomelijke en wie meerdere luisterbeurten de tijd neemt, ontdekt dat er "system to the madness" is.
Beluister hieronder het volledige album. Meer muziek van de band kan je vinden op hun Bandcamp-pagina.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten