Wat ik gisteren schreef over Mary Gauthier, geldt zeker voor Alela Diane. The pirate's gospel was zo'n prachtige plaat, het is haast niet te geloven dat ze daarna langzaam uit beeld verdween. Maar begin dit jaar verscheen Alela Diane weer ten tonele in mijn muzikaal leven met het prachtige Cusp.
29. TCBT - Black Tusk
Af en toe vraag ik Mike Keirsbilck van Consouling om een gouden tip binnen het metalgenre en dat heeft nog nooit een misser opgeleverd. De beste metalplaat die hij me dit jaar aanraadde, komt van Black Tusk en het headbangen was dit jaar nooit zo aangenaam dan tijdens deze plaat.
28. Pissing stars - Efrim Manuel Menuck
De oprichter van Godspeed You! Black Emperor en A Silver Mt Zion bracht dit jaar zijn tweede soloplaat uit. Kracht en subtiliteit liggen beide vervat in de post-rock die we voorgeschoteld krijgen en deze plaat had even tijd nodig om haar volle rijkdom prijs te geven. En toen nog maar weinigen Kashoggi kenden, kon je wel al een song beluisteren die over de Saoedische dissidente journalist ging...
27. Daytona - Pusha T
Pusha T mocht zich verheugen op de medewerking van Kanye West. Het bleek een schot in de roos, met heerlijk opwindende hiphop. If you know you know raakt meteen de juiste snaar. De bondigheid van de plaat (iets meer dan twintig minuten) werkt hier alvast in zijn voordeel, want het is eerder een EP maar wel één die de hele tijd je aandacht vasthoudt.
26. Untethered - Willard Grant Conspiracy
In een jaar waarin Nick Cave zelf geen nieuw materiaal uitbracht, biedt deze plaat uitkomst. Deze zwangenzang van de band (na het overlijden vorig jaar van hun frontman) trekt nog eens alle registers open en laat zien waarom deze band mag gelden als een ondergewaardeerde groep.
25. Smote reverser - Thee Oh Sees
Al bij het beluisteren van de plaat fantaseerde ik over hoe Thee Oh Sees deze nummers live zouden brengen. Ik zag ze helaas niet aan het werk (ik ga nog amper naar concerten) maar in mijn hoofd zou dit ongetwijfeld één van de concerten van het jaar geworden zijn.
24. Soul redemption - Flav Martin and Jerry Marotta
Heerlijk relaxed, dit plaatje van twee muzikanten die ik niet kende maar die een indrukwekkende lijst kunnen voorleggen van artiesten waarbij ze al gevraagd werden. "Perhaps we can be persuaded by some margueritas" zingen ze ergens, en bij dat drankje past deze plaat perfect.
23. Memories of Cindy - Palmbomen II
Ik ken niet echt een Cindy, althans niet één waaraan ik herinneringen zou moeten overhouden, maar mocht dat wel zo zijn, dan zou dit album er een mooie soundtrack bij vormen. De 22 songs vormen een mooie symbiose tussen de Nederlandse afkomst van Kai Hugo en zijn huidige verblijfplaats (Los Angeles). Je verwacht dit soort platen niet maar als ze langs komen waaien, weten ze je meteen voor zich te winnen.
22. Starcrawler - Starcrawler
Grunge lijkt intussen al zo lang geleden dat je af en toe schrikt als er toch weer een uitstekende gitaarband opstaat. Starcrawler zweeft tussen Hole en Nirvana en combineert zo jeugdige branie met een gevoel voor goede melodieën. Daar mogen ze best trots op zijn.
21. Heartbreak hi - The LVE
Het is uitkijken naar een volgend full album van deze Vlaamse band maar ze tekenden alvast voor de mooiste EP van het jaar. Bovendien betreft het hier een bijzonder sympathieke groep, die -zo zijn er slechts enkelen- op mijn review reageerden en mij ook feedback gaven, wat altijd leuk is. Reviewen hoeft immers geen eenrichtingsverkeer te zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten