Figuren als Trump spreken bij nogal wat mensen met populistische boodschappen een verlangen aan naar een (geïdealiseerd) eenvoudig en goed verleden waarin het leven duidelijk was en je beslommeringen zich beperkten tot de huis-, tuin- en keukenproblemen. Het spreekt voor zich dat zulk een leven nog nooit eerder plaatsvond, maar ons geheugen heeft de neiging een selectie uit te voeren die zulks een voorstelling van wat achter ons ligt, waarschijnlijk en geloofwaardig maakt. Die hang naar eenvoud en herkenbaarheid hoeft niet noodzakelijk negatief te zijn, het is ook geruststellend.
Je herkent een soortgelijke vertrouwdheid in de muziek van Charley Crockett op zijn achtste plaat Welcome to hard times, met elementen uit het oeuvre van Johnny Cash (in Run horse run) en het soort countrymelodieën dat je onmiddellijk herkent als dusdanig. Dit album klinkt dan ook niet baanbrekend maar geruststellend in zijn herkenbaarheid. En al doet de Texaan weinig nieuws, wat hij doet, doet hij uitstekend. En dat maakt Welcome to hard times een aangename luisterervaring die zowel een plek op de achtergrond als een meer aandachtige beluistering verdraagt.
Luister hieronder naar de volledige plaat:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten