13 augustus 2020

Billy Bruner


Met de hittegolf van de voorbije week ben ik niet meteen geneigd om heel dicht bij mijn lief zwoel te gaan dansen op stomende disco en ik ben er vrij zeker van dat ze dat ook absoluut niet zou willen. Met haar in mijn bubbel zou het nog net mogen, maar het is gewoon te warm. En heet, zo kan je ook zeker de soulboogie van Billy Bruner noemen, van wie net een titelloos album is uitgebracht met tien zeldzame en/of onuitgebracht nummers. Hij was de prins van de Tulsa boogie in de late jaren tachtig en speelde onder meer in bands als Darwin's Theory, T-Spoon en J.O.B. Band en produceert nog steeds muziek. Deze re-issue bij een Schots label is toch wel opmerkelijk en verdient zeker uw aandacht en luisterbereid oor.
Dat we middenin de jaren tachtig gedropt worden hoor je meteen al bij opener Tulsa song dat erg vertrouwd klinkt omdat het gebruik maakt van de toenmalig erg populaire ritmes, productie en arrangementen. Hetzelfde geldt voor The dream, dat zo naast hits van Paula Abdul of Lisa Lisa And Cult Jam kan staan. Cats meow klinkt als Billy Ocean die alweer een film voorziet van een catchy song en is met verve de beste song op deze plaat. Ook in ballads toont Billy Bruner zich bedreven, al moet je natuurlijk houden van het mierzoete dat toen zovelen kon bekoren. Never, Say yeah of Genesis zijn de kleine broertjes van Hello van Lionel Richie.
Het is eens een heel ander genre dan we tegenwoordig gewoon zijn voorgeschoteld te krijgen. Dat komt natuurlijk doordat het een re-issue is van songs uit de eighties, maar toch is het wel eens verfrissend zo'n release tussen de stapel nieuwe platen tegen te komen.

Je kan dit album hier kopen via de Bandcamp-pagina van het Schotse platenlabel Athens Of The North en hieronder alvast beluisteren:

Geen opmerkingen: