30. The land that time forgot - Chuck Prophet
Chuck Prophet stelt me nooit teleur. Die constante kwaliteit is ook hier weer aanwezig en levert naast een mooi geheel ook enkele geweldige songs op.
29. Making a door less open - Car Seat Headrest
Teen denial uit 2016 katapulteerde deze band meteen de harten in van de indie-luisteraars (geheel terecht) maar daarna verdwenen ze weer wat uit het zicht. Daar brachten de Amerikanen dit jaar gelukkig verandering in met een plaat die meerdere luisterbeurten nodig had om zijn schoonheid prijs te geven.
28. File under UK metaplasm - Rian Treanor
Klanken die amper melodie vormen maar een strak ritme aanhouden, met veel bastonen: File under UK metaplasm was een absolute verrassing en één waar je je helemaal voor moet durven openstellen om niet te verzinken in het geluid. Je benen nemen gelukkig over bij beluistering van deze plaat die soms zoals bij Aphex Twin zijn eigen toegankelijkheid saboteert.
27. Beyond the pale - JARV IS
JARV IS is de nieuwe naam waaronder Jarvis Cocker (ex-Pulp) dit jaar een plaat uitbracht. Die plaat leunt soms aan bij Leonard Cohen, David Sylvian en zelfs de late Blur en Arcade Fire. Het is wel een groeiplaat, dus verwacht als je ze nog niet eerder hoorde, niet meteen een klik.
26. Sorry you couldn't make it - Swamp Dogg
De 77-jarige Jerry Williams alias Swamp Dogg maakte één van de mooiste soulplaten van het jaar en wist voor zijn drieëntwintigste studioplaat mooi volk als Justin Vernon (Bon Iver) en John Prine te strikken. Het hele album baadt in een sfeer van zoet aan de man gebracht verdriet.
25. I speak the truth, yet with every word uttered, thousands die -
Gnaw Their Tongues
Claustrofobie is zelden zo scherp voelbaar gemaakt in muziek als op deze plaat en schoonheid en lelijkheid blijken beide kanten van eenzelfde munt. Dat is wat deze plaat zo interessant en fascinerend maakt. Je voelt voortdurend dreiging, gevaar, onrust,...
24. The ascension - Sufjan Stevens
Sufjan Stevens spreidde op al zijn vorige platen een tomeloze liefde voor het bigger-than-life Amerika tentoon maar vier jaar Trump hebben ook/zelfs hem ontgoocheld en dat merk je op deze plaat. Gelukkig weet hij als vanouds prachtige muziek te maken en schuwt hij niet diverse genres aan te boren. Dat komt allemaal samen in de afsluiter America, een mooie synthese van de hele plaat.
23. By the fire - Thurston Moore
Ik denk niet dat ik sinds Psychic hearts zo genoten heb van een solo-album van Thurston Moore als dit jaar van By the fire. Hoewel hij opnieuw (zeker op de langere songs) de gitaar alle vrijheid gunt, zijn de nummers vaak ook mooie composities met prachtmelodieën.
Hoewel deze plaat niet ontoegankelijk klinkt, geeft ze haar geheimen maar moeizaam prijs. Alle details, wendingen, experimenten, elementen vragen meerdere luisterbeurten om helemaal op hun plaats te vallen.
21. For their love - Other Lives
Denk aan Neil Diamond en aan The Divine Comedy en u komt al in de buurt van wat te verwachten op deze mooie plaat van het vijftal uit Oklahoma. Dit album klinkt zo tijdloos dat we dit voor altijd zullen blijven koesteren.
Beluister hieronder de playlist met één song uit elk album:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten