Hoewel ik toen het op treden van Gazelle Twin het meest memorabele noemde, is intussen gebleken dat de passage van The Germans op Pukkelpop 2015 nog het meest in het geheugen zit (ook bij mijn lief trouwens). En zoals ze toen één lang nummer speelden en daarmee muzikaal vooral een sfeer opriepen, blijkt ook op hun nieuwe plaat Spirituality dat ze daar nog steeds meesters in zijn.
De mood die dit keer opgeroepen wordt, is een contemplatieve maar ook donkere gemoedsgesteldheid waar amper een zonnestraaltje in doorschijnt. Dat levert wel mooie songs op, zoals Take a deep breath dat door de blazers zoveel diepte meekrijgt dat je erin gezogen wordt. Die blazers keren ook prominent terug in Rose quartz, dat daarmee aanvoelt als een variatie én vervolg op Take a deep breath, al zitten er hier lichtere muzikale toetsen in. Mercury in retrograde vraagt wat inspanning van de luisteraar en geeft zijn geheimen niet meteen prijs. Het is een veellagig nummer waarop slechts in de verte lijkt gezongen te worden (overigens deels in parlando). Soft and fragiel as my heart lijkt merendeels een angelieke hymne die je in een misviering zou kunnen horen maar The Germans zouden The Germans niet zijn als ze niet hier en daar kleine stoorzendertjes zouden ingebouwd hebben die het voor dat doel toch onbruikbaar maken. As it ends lijkt te drijven op het geluid dat een natte vinger over een glas gestreken oplevert. Zonder blazers dit keer bereikt het eveneens een diepte zoals Take a deep breath. Verlichting komt er door de oosters aandoende hoge tonen.
Spirituality is een album dat je best gewoon op je af laat komen zonder verzet te bieden. Telkens wanneer je dreigt te verdrinken in de zuigende moeraskracht werpt de band je reddingsboeien toe in de vorm van kleine muzikale details. Het resulteert in een bijzonder fraai en te koesteren album.
Je kan dit album hieronder volledig beluisteren en hier kopen via hun Bandcamp-pagina:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten