Omar Rodríguez-López kende ik al als gitarist van The Mars Volta en At The Drive-In. Met De-loused in the comatorium wist die eerste band mij bijzonder te intrigeren. Wat rondsurfen leerde me dat deze Texaan intussen al zo'n vijftig solo-releases achter zijn naam staan heeft sinds 2004. Het is een fenomenale output en ik ga ze zeker niet allemaal beluisteren. Wel leen ik mijn oor (met plezier overigens) aan de nieuwe plaat Is it the clouds? die net uitgebracht werd.
Het contrast tussen het bovengenoemde debuut van The Mars Volta en deze plaat kan amper groter zijn. Het grote, weidse gebaar heeft plaats gemaakt voor voornamelijk rustige nummers. Wat wel hetzelfde gebleven is, is dat er in elke song vanalles te horen en te beleven valt. Neem nu Rat pain, waarin de geest van Tom Waits rondwaart en het nummer minder rechtlijnig blijkt dan het eerst lijkt. Het resultaat van deze kleine sieraden is een bedwelmende trip door een wereld waarin alles mogelijk lijkt. De Mexicaanse invloeden zijn duidelijk te horen in Amor frio, een orgeltje opent Your own worst enemy en Broken (Reprise) is een luisterliedje waarin de zanger zo dicht bij de micro lijkt te staan dat je elke ademzucht hoort. Mijn persoonlijke favoriet is toch wel Once a broken human, dat muzikaal klinkt als de synthese van dit album. Het is van een eenvoudige schoonheid, al wordt het eveneens verrijkt met allerlei kleine details.
Wie muziek zoekt die niet opdringerig is om mee te werken of gewoon rustig in de zetel wil zitten (al dan niet lezend), kan zich geen betere muzikale begeleiding wensen dan deze plaat.
Beluister het hele album hieronder:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten