Damian Wilson is een Britse zanger die uit de progressieve metal komt (hij zat er in diverse bands) maar daar hoor je op Can we leave the light on longer? amper iets van. Dat partner in crime op deze plaat, Adam Wakeman, vooral bekend is als drummer bij Black Sabbath en de band van Ozzy Ousborne solo, maakt wat je hoort nog wat vreemder.
Want ik moest vaak denken aan Jens Lekman bij het beluisteren. Ook dit duo schuwt elementen uit kitsch, easy listening, musicals en zelfs klassieke kerstgezangen (luister maar eens naar het begin van The man from the island) niet. Het levert een lichtvoetige plaat op die net zo bombastisch kan klinken als Connan Mockasin en Mika. We horen ook echo's van Elton John in Turn your life around. The battle of the bare knuckle fighter klinkt heerlijk typisch Engels, bijna alsof The Kinks plots een wat meer burlesque plaat zouden maken. En in de titelsong verwacht je half dat Liza Minnelli recht uit Cabaret het nummer binnenstapt en meezingt.
Naar het einde van de plaat klinkt het allemaal wat minder uitbundig. Multiplicity is een pareltje in zijn eenvoud en eigenlijk hoef je daar niet meer over te vertellen. November komt recht uit het vakje "singer-songwriter tokkelt en zingt quasi achteloos" en Hero en Addlestone brengen je rustig naar de laatste noten van een plaat die een heerlijke verrassing blijkt.
Beluister hieronder het volledige album, dat je hier kan kopen via zijn Bandcamp-pagina of via zijn website:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten