Torens

Toen ik nog met mijn ex-vrouw samenwoonde in het huis dat we samen  kochten en waar onze kinderen zouden opgroeiden (en dat nog steeds doen), was er onderweg naar de tramhalte een huis dat altijd tot mijn verbeelding sprak omdat het een torentje had. Al als kind was ik geïntrigeerd door kleine torentjes aan gebouwen, waarbij ik me altijd afvroeg wat er achter dat torenraam schuil ging of wie daar woonde. Het leek me zalig om daar je eigen kamer te hebben, al vermoed ik dat het niet altijd even gerieflijk is in een klein, rond kamertje.
Of het nu torens zijn van kastelen, torentjes als een fantasie aan een huis zoals hierboven beschreven of toren als metafoor, ze hebben ook altijd een inspiratiebron gevormd voor artiesten. Hieronder breng ik dan ook een bloemlezing van songs die over torens gaan of ermee te maken hebben.

Townes Van Zandt is een singer-songwriter die niet mag ontbreken met zijn Tower song. De Amerikaan is een artiest waar heel veel muzikanten die ik graag hoor, naar verwijzen in interviews en die ik tot mijn eigen schande veel te weinig beluister.
Met Leonard Cohen maakte ik in 1988 pas echt kennis toen hij First we take Manhatten bracht in een programma (geen idee meer welk) op vrijdagavond op de BRT. We waren zoals wel vaker op vrijdag bij vrienden van mijn ouders en de tv stond aan terwijl zij aan het kaarten waren. Toen ik in de bibliotheek het album I'm your man uitleende, was ik helemaal verkocht.
Een band die ik zelden beluister maar die voor mij wel bij een bepaalde periode hoort en waarvan ik enkele songs ken, is The Mission. Vooral hun gebruik van symbolen uit een ver verleden en die typische stem van Wayne Hussey. De groep ontstond toen de oorspronkelijke samenstelling van Sisters Of Mercy uit elkaar viel en je hoort inderdaad een muzikaal lijntje tussen beide bands.
Op een zitbal aan haar piano was An Pierlé begin deze eeuw een frisse verschijning in de vaderlandse muziekscène, met schijnbare eenvoudige liedjes en een manier van zingen die we nog niet echt eerder gehoord hadden. Ooit zag ik haar eens live in het Fort Napoleon in Oostende, toen dat na de restauratie heropend werd als evenementenlocatie.
Ook al zo'n typisch stemgeluid en typische manier van zingen heeft Justin Vernon, beter bekend als Bon Iver. Op zijn debuut vind je Towers terug.
Natalie Merchant, ooit zangeres bij 10.000 Maniacs, heeft allang een solo-carrière uitgebouwd, zij het niet in de spotlights maar met wel een loyale fanbase en een constante kwaliteit. Ik was haar eerlijk gezegd wat uit het oog verloren, maar vorig jaar nog bracht ze Keep your courage uit, de plaat waarop je Tower of Babel terugvindt.
Ook The tower van Future Islands werd vorig jaar pas uitgebracht. Na hun succesvolle single Seasons (Waiting for you) zag ik ze op Pukkelpop en ze verrasten me toen in positieve zin.
In de slipstream van de grunge werd Superchunk een naam die bij muziekliefhebbers al eens een belletje deed rinkelen. Hun muziek is erg beïnvloed door punkrock, Sonic Youth, Hüsker Dü, The Minutemen,... Ze richtten het platenlabel Merge Records op, dat onder meer Funeral van Arcade Fire uitbracht.
De Amerikaanse Zola Jesus incorporeert ook invloeden uit klassieke muziek,  industrial en goth in haar platen en dat hoor je ook hier op Tower.
De Nederlandse rapper Noentie (hier samen met De Chef) brengt nog maar sinds 2022 singles uit. Vorig jaar was er dit Blaas het van de toren.
Uit een heel ander vaatje tapt Fit For A King, Texanen binnen de hardcorescène die sinds 2007 al zeven albums uitbrachten. Tower of pain klinkt ook zoals de titel al suggereert.
Rapunzel, het bekende sprookje over een meisje dat door haar stiefmoeder opgesloten wordt in een toren om haar te beschermen tegen de wrede buitenwereld, vormde ook voor meerdere artiesten een inspiratiebron. Hier horen we zowel Dave Matthews Band (in 1998) als Let's Eat Grandma (in 2016).
Over David Turtle Ramani is het niet eenvoudig iets terug te vinden op het internet. De muzikant blijkt vooral muziek voor tv-programma's, series, commercials en dergelijke te maken.
Cru The Dynamic is Steve Bryant, een drummer die geschoold is in de jazz maar toch vooral hiphop en drum 'n bass maakt. Hij tourt vaak mee met andere artiesten en neemt soms zelf platen op. Hier horen we Freedom tower spaceship uit 2012.
Twin towers is een song van XVICTORXRS, een artiest waarover ik verder geen informatie vond en die vorig jaar drie singles uitbracht die via Spotify te beluisteren zijn.
In 1993 wees Humo mij de weg naar Me'Shell Ndegeocello, een Amerikaanse geboren in Berlijn als dochter van een militair, die vanaf  haar debuut Plantation lullabies genres als soul, funk, reggae, hiphop, jazz en rock vermengde. Ik was toen danig onder de indruk van haar album maar de platen die ze daarna maakte, spraken me steeds minder aan. Afgaande op deze song uit haar vorig jaar verschenen plaat The omnichord real book verdient ze wellicht een nieuwe kans.
De Australische band We Lost The Sea maakt al meer dan tien jaar platen en is zo'n band die ik vroeger kon ontdekken in de bib van Gent waar ze in hun uitgebreide cd-collectie vaak bands zitten hadden waarvan ik nog nooit gehoord had, maar die door hun bandnaam en albumhoes mij toch wisten te verleiden. Hun mix van postrock en noise klinkt heel weids en cinematografisch.
Toen Grouper in 2013 het album The man who died in his boat uitbracht, werden ze binnen de alternatieve muziekscène onthaald als the next big thing. Ik denk niet dat die belofte waargemaakt is maar ik sluit deze playlist toch graag af met hun dromerig Towers.

Beluister hieronder de volledige playlist: