Het label Glitterbeat, opgericht door o.a. Chris Eckman van The Walkabouts, heeft een uitgebreide back catalogue waarop wel heel veel goeie platen te vinden zijn. De focus ligt daarbij vooral op Afrikaanse hedendaagse artiesten en tussen de artiesten die je er kan terugvinden, treffen we onder meer Samba Touré, Tamikrest, The Master Musicians of Jajouka, Yin Yin en Lobi Traoré maar ook Dirtmusic, Chris Brokaw (van Come en Codeine) en The Mekons. En dus ook de Algerijnse Aziza Brahim, geboren in een vluchtelingenkamp van de Sahrawi, vond er een thuisbasis om haar muziek de wereld in te sturen.
De Sahrwari zijn een volk uit het door Marokko bezette Westelijke Sahara. Die Arabische achtergrond is uiteraard heel hoorbaar in de muziek die de intussen in Spanje wonende muzikante maakt. Soms horen we er ook echo's in de van de Afrikaanse blues uit Mali die o.a. Ali Farka Touré bekend maakte bij een groter publiek.
Aziza Brahim heeft een heldere stem waarmee ze hoog zingt. Songs als Marhabna 2.1 en de titelsong luisteren relaxed weg. Het is jammer dat niets begrijpen van wat ze zingt, want naar het schijnt bedient ze zich soms tekstueel van poëzie die haar grootmoeder haar leerde in het vluchtelingenkamp. Metal, madera is onvervalste blues en afsluiter Fuadi vleit zich daar ook behaaglijk tegen aan.
Wie avontuurlijke oren heeft en de Afrikaanse roots van vele westerse muziekjes in hun hedendaagse vorm wil horen, is bij deze artieste aan het juiste adres. Dit is een mooie plaat die tussen al het gitaar- en dancegeweld dat we vaak te horen krijgen een fonkelende afwisseling biedt.
Je kan het volledige album hieronder beluisteren en het hier kopen via haar Bandcamp-pagina:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten