Bibio is een muzikant waarvan ik het bestaan telkens weer vergeet en die dan soms opduikt op mijn pad. In 2009 maakte hij (echte naam: Stephen James Wilkinson) een opgemerkt album, dat weliswaar niet mijn top 20 maar wel mijn jaaroverzicht haalde, met The apple and the tooth en in 2015 dook hij op Late night tales samengesteld door Nils Frahm. En daar is hij, vijf jaar later, terug met een eigen plaat, Sleep on the wing, waarin folk de boventoon voert in de doorgaans instrumentale songs.
Opmerkelijkste song is het niet helemaal zuiver gespeeld en daardoor net heel charmante Lightspout hollow, alsof het door een kind op een speelgoedpiano is gespeeld, je weet wel: zo'n kleine blauwe waarmee je hooguit kunt hopen dat je deuntje herkend wordt. En het is net die totale onderdompeling in folk, een pastoraal gevoel en de meest eenvoudige melodieën die van dit korte album zulk een feest voor het oor maken. Oakmoss krijgt zang mee die laat wegdromen, The Milky Way over Ratlinghope kan elk moment in een rondedans rond de eik uitbarsten en Otter shadows haalt het valse kinderspeelgoed weer boven. Watching thus, the heron is all pool is met zijn strijkers een perfecte afsluiter voor een plaat die bewust niet modern maar tijdloos klinkt, die de stad vaarwel zegt en het platteland en zijn eeuwenoude tradities omarmt en die de hype verruilt voor de herhaling van rituelen die ons ver overstijgen.
Beluister hieronder de volledige plaat:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten