Terwijl My heroics, part one en Envoi nog regelmatig gespeeld worden maar vorige plaat Jungle eyes volledig aan mij voorbijging zonder van zelfs maar het bestaan op de hoogte te zijn, zou een mens al eens vergeten dat de Gentse band rond Bert Ostyn nog steeds nieuwe muziek maakt. Gelukkig is Riddle of the sphinx zo goed dat alle radiostations zich moreel verplicht zouden moeten dagelijks minstens enkele songs van Absynthe Minded in hun rotatielijst op te nemen.
Ze kunnen kiezen uit een radiovriendelijke titelsong of het al even hitgevoelige Hell hole, vele door details opgefleurde songs (Masterpiece dat een vleugje Robbie Robertson in zich draagt, Pass it on), een knipoog naar Alabama Shakes' Hold on (dat ritme in Easy) en het met wat speelse electronica opgeleukte Found a meaning. Die zin voor details (het fluiten in Cherry picking bijvoorbeeld) en de grote verscheidenheid op deze plaat zijn de grootste troeven ervan. En zo heeft Absynthe Minded een mooi nieuw hoofdstuk geschreven aan zijn eigen geschiedenis.
Beluister hieronder de volledige plaat:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten