Het Californische duo No Age verraste vriend en vijand in 2008 met het meer dan degelijke debuut Nouns waarop hun noise rock gedefinieerd werd als een uitloper van de punkbeweging en derhalve ook een beetje een achterneefje van de grunge. Twaalf jaar later is er het vijfde album Goons be gone.
Doorheen deze hele plaat waart de geest van The Velvet Underground. Al vanaf opener Sandalwood is het de referentie die het meest in me opkomt. En op de één of andere manier klinkt No Age daarmee heel New Yorks, hoewel ze uit Los Angeles komen, een stad die in vele opzichten de tegenpool vormt. En hoewel de zang duidelijk Amerikaans is, doemen in mijn hoofd ook allerlei Britse punk- en postpunkformaties op. Buitenbeentjes vallen er ook te rapen op deze plaat: Working stiff takes a break lijkt de aanzet te geven tot een song die zal losbarsten maar vertikt dat finaal.
Dit is geen opmerkelijk goede plaat maar wel eentje die een beluistering af en toe waard is. Er leek iets meer in te zitten maar dat kwam er toch niet uit...
Je kan deze plaat hier kopen op hun Bandcamp-pagina en alvast hieronder beluisteren:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten