Sinds ik ...And You Will Know Us By The Trail Of Dead in 2007 live zag op Pukkelpop, vergeet ik nooit meer de rauwe energie die hen ertoe bracht niet enkel op het einde van hun set hun instrumenten te vernielen, maar ook al eens TIJDENS het concert. Hoewel ik me ook afvraag, net als John Hiatt, "who they think they are to smash a perfectly good guitar", was ik overweldigd. Dat ik de hartverscheurende keuze had moeten maken tussen hen en Sonic Youth, werd daardoor zelfs wat goedgemaakt. Ik voelde hoe als in een groepscatharsis ook mijn innerlijke woede een uitlaatklep had gevonden in hun muziek en hun live-set.
Deze week brachten de Texanen een nieuwe album uit: X: the godless void and other stories. De rockband klinkt in sommige nummers wat bezadigder dan vroeger maar het is nog steeds smullen van het merendeel van de songs. Zo weet Blade of wind je weg te blazen en kan All who wander bovenstaande kracht in herinnering brengen. Subtiliteit treffen we echter ook aan, onder meer in Children of the sky (dat het crescendo opzoekt) en Gravity (dat rustig begint maar ook hier wordt het tempo stelselmatig opgevoerd.).
Dat de band uit Austin op zijn best is wanneer ze niet meer te houden zijn, wordt ook op dit tiende album geïllustreerd. Gelukkig zijn ze zich daar zelf ook van bewust en vallen ze ons niet lastig met godbetert rock ballads...
Beluister hieronder het volledige album:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten