15 januari 2020

Stabbing Westward


In 1994, het jaar waarin ik voor het eerst op Pukkelpop kwam, stond ook Stabbing Westward op de affiche. Of ik ook maar iets van hun optreden gezien heb, kan ik me eigenlijk niet meer herinneren. Wel weet ik dat het één van de bands was waarvan ik in de bib muziek zocht om me voor te bereiden en om na te genieten.
In 2003 ging de band uit elkaar maar gelukkig vonden zanger Christopher Hall en Walter Flakus nieuwe kompanen in 2013 en nu brengen ze eindelijk een nieuwe EP uit (ze hadden hun oude EP Iwo Jesus vorig jaar al heruitgebracht). Dead and gone bevat vijf songs waarvan twee eigenlijk remixen zijn van de openingsnummers.
Drie nieuwe songs dus, het is een begin. Openen doen ze met het titelnummer dat een mooie mix vormt tussen harde postpunk en electronica, zelfs een vleugje dance. Cold lijkt in hetzelfde straatje geboren te zijn, al bezit het in de intro wel een oosterse twist. Met Crawl gaat het tempo omlaag en ik ben er niet zeker van dat dat een goed idee was. Rock ballads blijken niet het forte te zijn van het Amerikaanse viertal.
Over de remix van het titelnummer kunnen we zeer kort zijn: bijzonder overbodig! En hoewel de dance mix van Cold voor mij niet per se hoefde, is hij tenminste niet zo tenenkrullend...
Na beluistering heb ik nog eens Ungod, hun album uit 1994 dat ze toen meebrachten naar Pukkelpop, opgelegd. Toen klonk de band bijzonder dreigend. Laten we hopen dat ze voldoende daarvan toevoegen aan de songs die hun hopelijk volgende volledig album zullen uitmaken. In dat geval is dat immers iets om naar uit te kijken.

Beluister hieronder de EP, die je hier kan kopen via hun Bandcamppagina:

Geen opmerkingen: