15. Adrian Crowley - Nijdrop Opwijk (21/2)
Zonder al te veel poespas en met enkel stem, gitaar en grapjes wist Adrian Crowley ons helemaal voor zich te winnen in Nijdrop. Het volledige verslag leest u hier.
14. Wovenhand - Klinkers Brugge (3/8)
Het was niet voor het eerst (en hopelijk ook niet voor het laatst) dat ik Wovenhand aan het werk zag, en het was weer héél goed, op Klinkers in Brugge. U leest er hier alles over.
13. The Van Jets - Vooruit Gent (21/3)
In juni zag ik The Van Jets nog eens terug op Vestrock, maar in de concertzaal van de Vooruit als headliner waren ze op hun best. De energie die de band uitstraalt en de performance van frontman Johannes: indrukwekkend! (zie ook hier)
12. Junip - Les Nuits Botaniques - Koninklijk Circus Brussel (8/5)
Een voorprogramma dat eigenlijk meer overtuigt dan de headliner: het overkwam me bij een niet eens slecht Low op Les Nuits Botanique, zoals hier te lezen valt. Junip was me voordien vrij onbekend, maar naar aanleiding van hun concert kocht ik hun album dat u op 10 kan terugvinden in mijn eindejaarslijstje. Straffe band!
11. BRNS - Boomtown - Kouter Gent (25/7)
Het Brusselse BRNS was me al aangeraden als een Belgische belofte, en hun korte optreden op Boomtown heeft ook mij overtuigd. Vooral Deathbed en Mexico zijn fantastische songs. U leest er hier iets meer over.
10. Rue Royale - huisconcert Gent (11/9)
Bij hun vorige doortochten in de huiskamer in Gent heb ik hen telkens gemist, maar dit jaar kwam het er (mede onder invloed van hun fantastisch album, dat ik voor Indiestyle reviewde) eindelijk van om hen aan het werk te zien. En wat een prachtig optreden gaf Rue Royale, de dag voor ze de Botanique mochten platspelen! Na afloop had ik trouwens nog een fijn gesprekje met hen, en ik kocht al hun albums maar meteen... Lees mijn verslag nog maar eens na.
9. Conor Oberst - AB Brussel (30/1)
Het volledige verslag dat ik schreef van het optreden van Conor Oberst in de AB, vind je hier. Zittende concerten maak je tegenwoordig niet al te vaak mee, maar dit was erg gepast om te genieten van de luistermuziek die Oberst maakt.
8. Isbells - Vooruit Gent (11/4)
Isbells bewijst al jaren dat ze een topband zijn, en ik had al heel veel goeds gehoord over hun optredens. Toen ze dan naar de Vooruit in Gent kwamen afgezakt, met ook nog eens Marble Sounds in hun voorprogramma, wou ik er absoluut bij zijn, net als mijn lief trouwens. En zo zagen we een prachtig concert, met heel veel toeters en bellen, interactie met het publiek, prachtige versies en muzikanten die zelf ook genoten.
Naar aanleiding van het interview dat ik had met Chantal Acda, die meespeelde op dit concert, hoorde ik dat de knallen op het eind van het concert ook voor de muzikanten een verrassing was, een grapje van de geluidstechnicus. Dat soort details verhogen mijn gevoel dat het zalig moet zijn om in zo'n groep te kunnen meespelen...
Lees hier het volledige concertverslag.
7. Crystal Fighters - Vooruit Gent (1/11)
Het was een concertverslag van een Indiestyle-collega dat me over de streep trok. Toen Crystal Fighters een concert in Gent zou spelen, wou ik dat niet missen. En zie, hij had helemaal gelijk. In de Vooruit bouwde de band een feestje waarover u hier alles kan lezen. Crystal Fighters, beste mensen, is écht een op en top live band. Hun albums zijn goed, hun optredens zijn nog tientallen keren beter!
6. Two Gallants - De Zwerver Leffinge (26/5)
Met twee zoveel kracht in je muziek leggen, dat is al straf. Maar wanneer Two Gallants ook nog eens afdalen tussen het publiek in De Zwerver voor bisnummers, dan wordt hun concert onvergetelijk. Lees alles hier.
5. Come - Bitterzoet Amsterdam (20/5)
Grungepioniers Come speelden slechts enkele concerten in Europa naar aanleiding van de re-release van Eleven:eleven, en dus trok ik met mijn lief naar de Bitterzoet in Amsterdam. Dat we er een dagje verlof in de Nederlandse hoofdstad aan breiden, heeft geen enkele invloed op de rangschikking: het dagje raakte compleet uitgeregend. Maar het leek wel of er in de kleine zaal (waar beschamend weinig volk kwam kijken naar deze undergroundhelden) méér Belgen dan Nederlanders waren, onder wie enkelen die we intussen al goed kennen...
Lees hier het volledige concertverslag.
4. Villagers - Handelsbeurs Gent (28/4)
Met {Awayland} maakte Villagers het op één na beste album van dit jaar. Toen ze in april in de Handelsbeurs speelden, was er nog geen sprake van de nieuwe van Arcade Fire en ik wist toen al dat er straf uit de hoek zou moeten gekomen worden om nog beter te doen dan Villagers. Naar hun concert keek ik dan ook met heel hooggespannen verwachtingen uit. Misschien lagen ze nét iets te hoog, want ze werden niet helemaal ingelost, maar dat ik toch erg tevreden was na afloop, kon u hier al lezen.
3. Pere Ubu - Vooruit Gent (26/6)
Net als Come heeft Pere Ubu in een beperkte kring een mythische status opgebouwd. En wat ben ik blij dat ik de man (die je wellicht niet vaak meer zal kúnnen zien optreden, vrees ik...) nu ook live gezien heb. Excentriek is nog zacht uitgedrukt, en charismatisch ook. Wat hij liet zien en horen in de Vooruit beschreef ik hier met heel wat méér woorden, maar nu volstaat het te zeggen dat hij een onuitwisbare indruk naliet.
2. Ben Caplan - Gentse Feesten - Bij Sint-Jacobs groot podium Gent (24/7)
Ben Caplan zag ik in 2012 al eens in een huiskamer in Middelburg. Het was toen één van de beste concerten die ik dat jaar zag. Tijdens de Gentse Feesten kwam hij naar Gent, dit keer zonder band. Mijn ogen vielen echter nog meer dan vorige keer open, want in heel wat moeilijkere omstandigheden slaagde hij er niettemin in het publiek (waarvan de meesten de Canadees niet kenden) voor zich te winnen. Dat hij zoiets op zijn eentje deed, is een ware tour de force. Zonder aarzelen raad ik iedereen, maar dan ook werkelijk iéderéén, aan om als Ben Caplan nog maar ergens in de buurt komt optreden, deze ruwe diamant niet aan jou voorbij te laten gaan. Je zal er géén spijt van hebben hem bezig te zien en horen.
Het concertverslag kan je hier nalezen.
Maar hét concert van het jaar speelde toch Connan Mockasin in de Gentse Handelsbeurs. Ik had zijn nieuw album nog niet gehoord, maar debuut Forever dolphin love was al een wapenfeit waar de man trots op mocht zijn en vol enthousiasme aanschouwde ik hem met zijn band. Zoveel spelplezier, zo mooie muziek, zulk een leuke interactie met het publiek (tot en met de oudere dame die mocht meespelen), zulk een onvergetelijke sfeer: alle ingrediënten voor een topoptreden waren in ruime mate aanwezig (lees maar na). En ja, net als Two Gallants, kwam de artiest tussen het publiek neergedaald om te bissen. In mijn ervaring gebeurt zoiets enkel bij artiesten die dat aandurven omdat ze weten dat ze een unieke concertbeleving afleveren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten