A dark shaped pool uit 2016 is het (voorlopig?) laatste wapenfeit van Radiohead maar dat betekent niet dat de bandleden stilzaten sindsdien. Ze hadden vaak hun eigen projecten of gingen in een andere constellatie samenwerken, zoals Thom Yorke en Jonny Greenwood die met Tom Skinner (Sons Of Kemet) in 2022 A light for attracting attention uitbrachten en zelfs op tour gingen. In tegenstelling tot Yorkes eerdere project Atoms For Peace blijkt The Smile geen eenmalige samenwerking te zijn want zonet verscheen Wall of eyes, de opvolger van dat debuut uit 2022.
Natuurlijk zijn er gelijkenissen tussen de muziek van Radiohead en die van The Smile, daar kunnen we niet omheen. Sommige nummers op deze plaat zouden zeker ook op A dark shaped pool hebben kunnen staan. Maar interessanter is dat Skinner (en de afwezigheid van de andere Radioheadleden dan Thom en Jonny) The Smile iets meer richting jazz en krautrock duwen. Het duidelijkst zijn die overeenkomsten en verschillen voor mij te horen in Bending hectic, dat ze al als single uitbrachten. Het einde van die song is zelfs een typische post-rockclimax en laat ik daar nu net heel erg van houden. Net als Radiohead klinkt ook The Smile avontuurlijk en bereid tot experimenten zonder de melodieën uit het oog te verliezen. Zo kan je je verbazen over de vreemde geluidjes in afsluiter You know me! en je tegelijk laven aan de vertrouwd klinkende stem van Thom Yorke gedrapeerd over een melodie die op de latere platen van Radiohead ook terug te vinden had kunnen zijn. Een ander goed voorbeeld is Read the room dat we tot de meest melodieuze krautrock kunnen rekenen.
Wie met heimwee terugverlangt naar Radiohead krijgt met The Smile de dichtste benadering die je kan krijgen: vertrouwde klanken en toch telkens weer net iets anders omdat steeds ook het experiment opgezocht wordt.
Je kan het album hieronder volledig beluisteren en hier kopen:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten