Gelezen (157)

 

Post mortem - Peter Terrin

Dit boek van Peter Terrin valt uiteen in 3 delen. In deel 1 maken we kennis met Emiel Steegmans, een niet zo succsvolle schrijver en zijn gezin: zijn vrouw Tereza en zijn vierjarig dochtertje Renée. Drie verhaallijnen en perspectieven lopen voortdurend door elkaar: het verhaal van Emiel zelf, de flashbacks naar zijn jeugd die verteld worden vanuit de jonge Emiel en de fragmenten die Emiel in zijn hoofd begint te schrijven aan een autobiografische roman T. Geheel onverwacht gebeurt er met zijn dochter iets dat ogenschijnlijk onschuldig lijkt maar zeer ingrijpend blijkt én tegelijk wordt zijn meest recente roman De moordenaar overladen met veel lof en een belangrijke literaire prijs.
In deel twee volgen het rechtlijnig verhaal van de eerste week (of iets langer) na de ingrijpende gebeurtenis met Renée en is die autobiografische roman even niet meer aan de orde omdat alles rond zijn dochtertje zijn aandacht opeist.
In deel 3 krijgen we het standpunt van de man die een biografie wil schrijven van Emiel Steegmans, beroemd na de successen van De moordenaar en T en overleden aan kanker. In de puzzel die hij probeert te leggen staan twee zaken centraal: de ophef nadat een zelfmoord gelinkt wordt aan T en Steegmans zelfs voor de rechtbank gedaagd werd als verdachte van moord en de videobandjes die Steegmans voor of na zijn overlijden laat bezorgen aan de biograaf en waarop vooral beelden te zien zijn van hoe het verder gaat met Renée.
In essentie gaat het boek over hoe we greep willen krijgen op hoe anderen ons zien. Emiel Steegmans krijgt het idee voor de autobiografische roman nadat hij beseft dat een zeer succesvolle auteur na zijn dood besmeurd kan raken door details uit zijn leven die opgerakeld worden door biografen en exploreert hoe hij zoveel mogelijk controle daarover kan krijgen terwijl hij nog leeft. En dat is uiteindelijk ook wat Steegmans zelf probeert te doen.
Ik vond deel 1 nogal verwarrend bij momenten door de voortdurende wisselingen tussen de verhaallijnen, wat aanvankelijk ook niet zo duidelijk is. Maar eens de roman op gang komt met de ingrijpende gebeurtenis rond Renée merk je dat dit boek toch knap in elkaar zit en bovendien leest vooral deel 2 heel vlot. Er worden meer vragen opgeroepen dan antwoorden gegeven en dat zet je als lezer aan het denken over hoe veel (weinig dus) we zelf in de hand hebben over hoe we door andere gepercipieerd worden. 

 Crossroads - Walter van den Broeck

De pas overleden schrijver Walter van den Broeck is zo'n auteur die ik wel kende maar waar ik nog nooit iets van gelezen had. Mijn lief heeft de verfilming van Groenten uit Balen en raadde me die aan eens te bekijken (wat er nog niet van kwam) en ik ben begonnen aan "Tijl Uilenspiegel" in een periode dat lezen me moeilijk viel dus dat boek moet ik nog uitlezen.
Deze Crossroads is een nostalgische trip doorheen de tijd in een dorpje in de Kempen (Olen) en vertelt het verhaal van de familie Boeckx die een café uitbaat, In De Kroon, en alle personages eromheen, waaronder de auteur zelf. Langsheen een minimum aan historische feiten die het dorp overstijgen (de invoering van de btw en de euro, corona,...) loodst van den Broeck ons langs een typisch kleinmenselijk maar universeel verhaal van een teloorgegaan soort dorpsleven. Het levert een leuk boek op dat zich ook in -ik zeg maar iets- Beervelde had kunnen afspelen, het dorp van mijn grootouders. Wie jonger is dan ik, zal zich sommige beschreven situaties en relaties misschien moeilijker kunnen voorstellen, maar de verhalen die ik als kind hoorde echoden doorheen dit boek dat ik dan ook met plezier las.