Het laatste album van Lee "Scratch" Perry is net postuum uitgekomen want de reggae-grootheid stierf in 2021. De songs op deze plaat zijn opgenomen in 2020 en 2021 en er is nogal gepuzzeld met opnames om de plaat af te krijgen maar als luisteraar merk je daar niets van.
King Perry is een waardige afsluiter van een back catalogue (al komen er ongetwijfeld nog eerder onuitgebracht materiaal en live-opnames en dergelijke, u weet hoe dat gaat met dode artiesten). Wat me vooral opvalt, doordat ik vooral bekend ben met zijn ouder werk, is hoe modern deze plaat klinkt. De dub en reggae zijn hier ingebed in bij momenten zeer eigentijds aandoende songs. Het begint dan wel nog vrij traditioneel met 100lbs of summer, in Midnight blues krijgen we vooral een wat hijgerige sleper die sporen bevat van triphop. De zachte zang van Perry zelf en gastvocaliste Fifi Rong zorgen voor een broeierige sfeer. En hoogtepunt Green banana (met Shaun Ryder van Happy Mondays) is een dancenummer waarin Ryder een rol krijgt als in Dare van Gorillaz en dat klinkt alsof Green Velvet zich bemoeid heeft met de opbouw rond de dub van Perry. Ook Jesus life wisselt tussen dance die in niets gelijkt op zijn ouder werk en een dublijntje waarover heen hij zingt. Future of my music bewijst dat Lee Perry zich zelf bewust was van de evolutie die zijn muziek heeft doorgemaakt. Zelfs na al die decennia blijft de pionier het voortouw nemen in nieuwe wegen die dub en reggae zouden kunnen inslaan. De rapserige stem van Tricky en de zwoele stem van Marta zorgen voor contrasten waardoor de verbinding tussen oude en nieuwe stijlen nog duidelijker wordt.
Deze plaat maakt me benieuwd naar de albums die hieraan voorafgingen want ik zou wel eens willen horen of die evolutie al hoorbaar was of even plots kwam als Achtung baby in de carrière van U2.
Hieronder kan u het volledige album beluisteren:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten