03 september 2020

Ulver


Eerlijk gezegd verwachtte ik al halvelings een metalband bij het lezen van de bandnaam. Ulver blijkt echter een Noorse band te zijn die uit een ander vaatje tapt: ze brengen experimentele electronica die op Flowers of evil minder experimenteel klinkt dan je zou denken. Eerder is dit een soort post-wave die aanschurkt tegen het beste van Editors en Talk Talk. En nu we toch aan het namedroppen zijn, laat ik hier ook maar meteen nog andere referenties vallen: Ultravox, Depeche Mode, Simple Minds, The Christians,... horen ook zeker in het rijtje thuis.
Dat alles levert een plaat op die voor mijn generatie allerminst vreemd klinkt zonder dat het vertrouwde geluid een jonger publiek hoeft af te schrikken omdat het niet hedendaags genoeg zou klinken. Machine guns and peacock feathers drijft duidelijk op wat stilaan het populairste decennium moet zijn om terug boven te halen en heeft toch iets tijdloos dat mijn ongeveer twintigjarige stiefdochters ongetwijfeld aanspreekt. Hour of the wolf situeert zich ergens tussen enerzijds People are people en Master and servant en anderzijds Enjoy the silence  en Personal Jesus, allemaal songs van Depeche Mode. Het lijkt wel alsof de Noren exact aanvoelden wat de missing link tussen die hits én tevens wondermooie songs is. Little boy krijgt die licht bombastische toets mee die Simple Minds zo kenmerkte in hun beginjaren en zo vertonen alle nummers op deze plaat wel een duidelijke link met de jaren tachtig.

Je kan hun plaat hier kopen via hun Bandcamp-pagina en alvast hieronder volledig beluisteren:

Geen opmerkingen: