Ik kan pianomuziek op tijd en stond wel appreciëren (zoals de mooie platen van Dustin O'Halloran of de soundtrack van The piano door Michael Nyman) en strijkers kunnen een plaat echt verrijken dus op papier kan er niks mis gaan met 2 ravens van Roger O'Donnell. En gelukkig stelt hij allerminst teleur.
Wellicht behoeft hij eerst een kleine introductie. Want net als ik denk je wellicht dat je hem nog niet kent, maar hij speelde niet enkel keyboards voor The Cure, ook The Psychedelic Furs, Thompson Twins en Berlin (jawel, die van Take my breath away) mochten al op zijn diensten beroep doen. Begin 2005 begon hij aan zijn solo-album te werken en een tijdje later, toen Robert Smith The Cure herleidde tot een trio, verliet hij de band. Hij was intussen wel betrokken geweest bij platen als Disintegratrion, het live-album Entreat (van de toer die hen ook naar Torhout bracht, waar ik hen zag) en Wild mood swings (toen hij terug bij de band kwam nadat hij vier jaar eruit gestapt was).
Op deze plaat krijgt hij op enkele songs vocale assistentie van Jennifer Pague (van de Amerikaanse indieband Vita And The Woolf). Daardoor krijgt de plaat de nodige variatie en diepgang, al blijft het zalig verstillen bij onder meer de instrumentale titelsong en On the wing. Dat zulks niet eens altijd rustig en verpozend hoeft aan te vullen, bewijst het meer dan negen minuten durende The heart falls, een passionele song die je raakt en bij elkeen verschillende gevoelens zal opwekken. Van de gezongen nummers hou ik het meest van An old train en Don't tell me... Afsluitende song I'll say goodnight is zo'n nummer dat op eender welke plaat opgemerkt zou worden en in een alternatief universum grote bekendheid zou opleveren.
Beluister hieronder het volledige album:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten