Na het succes met Dirty dancing zag ik nog een interessante film waarin Patrick Swayze mocht opdraven. Hij speelt in Road house de buitenwipper van zo'n juke joint (of honky tonk), een café langs de weg waar allerlei ongure types komen en waar ook vaak live muziek gespeeld wordt. De band in deze film is trouwens The Jeff Healey Band, die zich heel kweet van zijn taak.
Ook Lucinda Williams zou niet misstaan hebben op dat podium, getuige nieuwe plaat Good souls better angels. De zangeres klinkt alvast stevig genoeg, met een stem die rauwer klinkt dan je van zulk een mooie vrouw zou verwachten. Ik weet het, het is een cliché waar ik ook niet aan ontsnap. You can't rule me, Wakin' up, Bone of contention,... zijn allen songs waaruit spreekt dat met deze dame niet te sollen valt. Het is net deze ruige Lucinda die me naar haar platen trekt, waarmee ze me weet te intrigeren en die boven de rest uitsteken. Nochtans zijn ook rustigere liedjes geen probleem: Shadows and doubts zet aan te contemplatie en afsluiter Good souls sleurt de luisteraar helemaal mee in de muziek en het verhaal.
Beluister hieronder het volledige album:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten