De Amsterdamse Borka Balogh bracht in september een titelloos album uit waarop haar zoete zang de hoofdrol opeist. Haar Hongaarse roots koestert ze en dat is op deze plaat vooral hoorbaar in de sfeer die geschapen wordt, die iets van gothic light in zich draagt, een donker universum dat me zelfs nog meer aan Transsylvanië doet denken.
De meeste songs klinken als Florence + The Machine maar dan zonder bombast en daardoor krijg je popliedjes als Nostalgia en Unsaid words die ook iets lieflijks herbergen. Toch zijn de nummers vaak gedrenkt in een sausje van drama, zoals Savior needed en Kill.
Ik kan me heel goed voorstellen dat er een tienerpubliek bestaat voor deze plaat dat zich in het wentelen in miserie herkent maar persoonlijk mis ik toch iets meer diepgang in de songs. Als plaatje op de achtergrond is het alvast geen slechte keuze, de nummers zijn goed en de samenhangt zorgt niet voor disruptie in de luisterervaring.
Je kan het album hier kopen via haar Bandcamp-pagina. Beluister het volledige album alvast hieronder:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten