Gestameld liedboek: moedergetijden - Erwin Mortier
Erwin Mortier schrijft over zijn dementerende moeder in een boek dat heel sterk doet denken aan Sprakeloos van Tom Lanoye, maar waar dat laatste vooral erg prozaïsch-verhalend is, leest dit meer als een poëtisch werk, ondanks de verhalen die verteld worden. Mortier zoekt woorden en zinnen die je in gedichten verwacht, meer dan in een prozawerk. De toon is daarmee anders, maar het onderwerp weet evenzeer aan te grijpen.
Woeste Hoogten - Emily Brontë
Deze klassieker van Emily Brontë leerde ik kennen tijdens de lessen Engels in het middelbaar maar moest ik nooit volledig lezen. Ik heb een editie in het Engels waar ik ooit, enkele jaren geleden, aan begon, maar het dialect was onbegrijpelijk voor mij (vooral één personage spreekt dialect, het meeste in het boek is gewoon mooi standaardengels). Nu las ik het (eindelijk) dan maar in het Nederlands en naast betoverd heeft het boek me ook verrast, want ik had een ander beeld van waarover het verhaal ging. De kracht van dit boek ligt vooral in de doorgedreven kwaadaardigheid in hoofdpersonage Heathcliff en hoe die nietsontziend beschreven wordt. De wraakzucht waardoor hij gedreven wordt, ontziet niemand en ook zichzelf niet en mag dan geboren zijn uit liefde en passie, ze verteert alles, zelfs die passie en liefde. Zelden las ik hoe imposant dat kan zijn. Het boek hanteert ook een mooie verhaal-in-het-verhaalstructuur die dat alles nog aan kracht doet winnen en waardoor een afstand tot de personages en gebeurtenissen ontstaat voor de lezer, die echter niet meer bezadiging brengt, maar des te duidelijker het ingrijpende karakter van motieven en gevoelens maakt waardoor ze nog versterkt worden.
Dit boek is dan ook een aanrader die weliswaar enige moeite vraagt (je leest er niet vlotjes doorheen en het aantal pagina's vraagt ook wat moeite) maar die meer dan waard blijkt.
Onuitwisbaar. Mijn verhaal - Edward Snowden
Klokkenluider Edward Snowden vertelt zijn verhaal in deze autobiografie die inzicht verschaft in de manier waarop de NSA (en de Amerikaanse overheid, maar die is daar lang niet alleen in) aan massasurveillance doet en onze privacy in onvoorstelbare mate schendt. Het boek is een serieuze waarschuwing dat àls het kan, het ook zal gebeuren, vroeg of laat en dus moeten we heel erg beducht zijn voor pogingen van ook onze Belgische regering om data te verzamelen. Vooral de combinatie met een steeds (extreem-)rechterse regering baart me zorgen, omdat net deze mensen geen gewetensproblemen hebben met het misbruik van alle verzamelde informatie. Doe maar eens de denkoefening: stel dat de nazi's over de technologie van de NSA hadden beschikt...
Een recent nieuwsbericht over de stad Kortrijk die metadata analyseerde in functie van haar toerismebeleid (tenminste, dat deel maakten ze publiek bekend, maar geen mens weet wat ze er meer mee doen), maakt me des te kwader nu ik dit boek las, omdat Kortrijk hiermee duidelijk een grens overschreed waarvan Snowden en alle gelijkgezinden gehoopt hadden dat we die terug konden opeisen.
The noise of time - Julian Barnes
Hoewel ik Shostakovitch enkel van naam en faam ken en zijn muziek me eigenlijk onbekend is (ik luister niet vaak klassiek), wist dit boek van Julian Barnes me enorm te intrigeren. Dat komt wellicht omdat de auteur erin slaagt doorheen het biografisch verhaal zoveel universele waarheden te vertellen over liefde, muziek, dictatuur, macht, onderdrukking, moed en lafheid en het leven zelf, dat Barnes' onderwerp ondergeschikt raakt aan de thema's die hij aanhaalt en met veel precisie en met prachtige woorden aanraakt. Ik zocht (op Wikipedia) wat gegevens op over het leven van de componist Barnes gebruikt inderdaad de feiten zoals ze bekend zijn, uitgebreider dan ze op Wikipedia terug te vinden zijn.
Dit boek is bijzonder helder, verhelderend, prikkelend en wellicht het beste dat ik ooit al las van deze Engelse auteur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten