Ooit was Amon Tobin één van mijn muzikale helden omdat de Braziliaan drum 'n bass injecteerde met heerlijke Zuidamerikaanse ritmes. Zijn album Bricolage uit 1997 met vooral dat fantastische Chomp samba is één van de schatten van mijn vinylcollectie en dat het uitgebracht werd door het toen übercoole label Ninja Tune maakte mij alleen maar gelukkiger. Op (toen zelfs nog) Ten days of techno zag ik hem enkele uren voor zijn eigen optreden tussen het publiek en spijt overvalt me nog steeds als ik denk aan mijn gebrek aan durf hem aan te spreken.
In die meer dan twintig jaar die intussen verstreken, is zijn muziek fel geëvolueerd en zoekt hij maar zelden meer de hoeken van drum 'n bass op en zijn releases gebeuren vrijwel onopgemerkt, wat verklaart waarom ik een deel van zijn discografie gemist heb. Nu heeft hij net Long stories uit, zijn negende reguliere album. Daarnaast verschenen soundtracks, EP's en live-platen.
De weidsheid van zijn muziek heden ten dage is zowat het eerste wat opvalt aan deze plaat. Zo is Red moon een bijzonder contemplatief nummer geworden, dat je laat zweven als in de ruimte, zonder last van zwaartekracht of teneerdrukkende gevoelens. Een ambientgevoel overvalt je ook zeker bij Clear for blue. Meer buiten de lijntjes kleuren de titelsong en het mechanisch en futuristisch aandoende Brushed aluminium reeds.
Hoeveel twintig jaar doen met een mens, zie ik elke dag in de spiegel. Maar wie door zulke confronterende zelfreflectie nog niet overtuigd is, kan altijd deze plaat naar Bricolage leggen en horen hoe de tijd ons transformeert.
Beluister hieronder het volledige album:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten