22 januari 2018
Starcrawler
Nog voor ik de eerste noot van het titelloze debuut van Starcrawler hoorde, had ik al hier en daar enthousiaste reacties gezien van mensen die uitkeken naar deze release. Ook de hoes wekt verwachtingen. Een blond, enigszins onschuldig uitziend meisje dat in een witte jurk bebloed met haar handen leunt tegen... tja, wat eigenlijk, de hoes zelf? Het roept beelden op van hulpbehoevendheid terwijl het lettertype van de bandnaam juist iets heel ruws en primitiefs uitstraalt.
Bands waarmee Starcrawler onvermijdelijk associaties oproept, zijn Hole en zelfs Nirvana: ik ben vast niet de enige die in I love LA flarden van Nirvana's In bloom of Stay away herkent. De vuige grunge herleeft ook ten volle op Different angles. Lekker naïef klinkt Pussy tower, dat muzikaal erg schatplichtig is aan The Stooges terwijl zangeres Arrow de Wilde kirt als een jonge Blondie.
De band verenigt jeugdige branie met een melodiegevoeligheid die een grondige kennis van de rock- en popgeschiedenis uitstraalt. Het zou me niets verbazen indien deze band en dit album de revelatie van het jaar worden.
Beluister hieronder het volledige album:
Labels:
2018,
mening,
muziek,
nieuwe release,
spotify
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten