Dr. Jekyll and Mr. Hyde and other stories - Robert Louis Stevenson
Drie verhalen van Robert Louis Stevenson zijn verzameld in dit boek.
Het bekendste is natuurlijk Dr Jekyll and Mr Hyde, een terechte klassieker die thuishoort in het rijtje boeken dat de oprukkende wetenschap een toekomst voorspelde waarin morele keuzes zouden moeten afgewogen worden tegenover de technische mogelijkheden (o.a. Frankenstein). Ook hier weet de schrijver het dilemma treffend te vatten: is het wel goéd dat we doen wat mogelijk is, of zullen we niet zelf overweldigd worden door de gevolgen van ons gedrag en de controle over de "technologie" verliezen?
In The beach of Falesá worden we meegevoerd naar Tahiti, waar een pas gearriveerde handelaar een harde les leert en in The ebb-tide vergaat het drie sukkelaars (alweer op Tahiti) niet zo veel beter als blijkt dat ze hun leven wel in handen kunnen nemen maar het ongeluk dat hen achtervolgt, maar moeilijk van zich kunnen afschudden.
De drie verhalen getuigen van de grote vertelkracht van Stevenson, die ik natuurlijk al kende van Schateiland. Het was weer volop genieten...
En we noemen hem - Marjolijn van Heemstra
In dit wel heel autobiografisch (maar toch niet helemaal) boek wil een zwangere Marjolijn van Heemstra haar nog ongeboren kind vernoemen naar "bommenneef", een verzetsheld waarover een vage familielegende de ronde doet en wiens ring ze ooit kreeg op voorwaarde dus dat ze haar kind naar hem (Frans) zou vernoemen. Omdat ze vindt dat ze dan ook het hele verhaal moet kennen, gaat ze op zoek. Die zoektocht doet haar belanden in verschillende perspectieven, waarin Frans de ene keer een held is en de andere keer een moordenaar, zelfs een terrorist naar hedendaagse normen. Elk stukje nieuwe informatie slingert haar heen en weer, en intussen heeft ze natuurlijk ook nog een zwangerschap om zich om te bekommeren.
Marjolijn van Heemstra weet in dit boek de lezer mee te nemen langs haar soms verwarrende en vooral onthutsende weg en leert ons onderweg dat de waarheid vele gezichten kent en dat de waarheid kennen misschien toch niet altijd het hoogste goed is. Dat doet ze in een taal die bijzonder vlot leest en die een wereld laat zien van een intelligente, welstellende vrouw (waar niets mis mee is, uiteraard), die langzaamaan gedwongen wordt haar wereld en de taal om die wereld te bevatten, te vergroten.
De rest van de dag - Kazuo Ishiguro
Geen wonder is het dat Kazuo Ishiguro de Nobelprijs won want hoe hij erin slaagt in dit boek (andere boeken van hem ken ik (nog) niet) zulk een accuraat beeld te scheppen van een intussen vervlogen Engeland, alleen al door gebruikmaking van de taal, is echt bewonderenswaardig. De butler, meneer Stevens, die het verhaal vertelt, weet zulk een perfect taalbeheersing aan de dag te leggen dat je meteen ook voelt hoe emotioneel afstandelijk hij alles bekijkt en hoe hij daarmee deel uitmaakt van een wereld die eerder dan hij zelf besefte, teloor gegaan is. Dit is een werkelijk prachtig boek dat zich langzaam ontvouwt als een orchidee om zijn geheimen in de plot maar mondjesmaat prijs te geven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten