Omgaan met de dingen. Over het gedrag van de moderne westerling - Jaap Kruithof
Jaap Kruithof schreef deze columns voor de radio en behandelt telkens kort een onderwerp vanuit filosofisch en ethisch standpunt: hij zoekt verklaringen voor ons gedrag en weegt dit af aan wat natuurlijk is dan wel cultuurbepaald. Zijn visie, die ik leerde kennen toen ik in de eerste kandidatuur psychologie les van hem had, komt er weliswaar in naar voren, maar veel minder goed en duidelijk dan in het weliswaar natuurlijk veel uitgebreidere Teksten voor de toekomst. Kruithof botst hier immers te vaak op de beperkingen van het genre en wil te vaak te veel zeggen in één column, waardoor ze overladen worden en aan duidelijkheid inboeten.
Als ik stil ben heb ik een bos in mijn hoofd - Siel Verhanneman
Het zou overdreven zijn als ik zou beweren dat ik Siel Verhanneman persoonlijk ken. Eigenlijk ken ik haar vriend beter (en ook hem kén ik ook niet echt natuurlijk, onze paden kruisten meermaals en we volgen elkaars levens een beetje via sociale media en heel soms komen we elkaar eens tegen). En ik zou niet durven beweren dat ik weet wat precies Siel allemaal al overkomen is in haar leven, alleen weet ik dat het niet niks is dat ze al moet dragen aan verdriet en aan droeve herinneringen voor iemand die nog zo jong is.
Bij de gedichten in Als ik stil ben heb ik een bos in mijn hoofd kan ik me iets voorstellen. Ik stel me haar vader voor (die ik weliswaar nooit zag) telkens ze schrijft over zijn ziekte en zijn dood en het gemis aan hem. Ik stel me haar vriend voor telkens ze schrijft over zijn liefde (en de hare voor hem), zijn troost,... De gedichten krijgen door die persoonlijke toets nog iets meer lading voor mij. Maar zelfs wie haar niet kent en haar vriend niet en niemand over wie het gaat, ontdekt in de vaak korte gedichten zoveel écht gevoel dat je niet onbewogen kan blijven. In eenvoudige en herkenbare metaforen drukt ze uit hoe het gewone leven overschaduwd wordt door ingrijpende gebeurtenissen en toch verder de vorm van het gewone leven blijft houden.
De illustraties van Larissa Viaene maken deze bundel nog net dat tikkeltje mooier. Ik kijk nu al naar het vervolg...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten