30 januari 2018

Palmbomen II


Sinds ik in mijn leven een nogal ingrijpende keuze maakte waarmee ik brak met wie ik voorheen was, noemen mijn lief en ik me soms "Sven 2.0". Of het ook zo gegaan is bij de Nederlander Kai Hugo, die eerst als Palmbomen muziek uitbracht maar intussen Palmbomen II is gaan heten, weet ik niet. Feit is alleszins dat hij met Memories for Cindy een prachtplaat op de wereld heeft losgelaten.
Laat me, om dat punt te bewijzen, er enkele songs uitpikken: Pure Tibet is met zijn zachte vrouwenstem tegelijk loom en wellustig, en de repetitieve beat brengt de luisteraar in trance. ALOHAnet zweemt een beetje naar de eighties, net genoeg om achteraan in de keel de smaak van nostalgie op te wekken. Pyrotechnomarco puurt dan weer uit de nineties, alweer zo subtiel dat het als een eerder vluchtige mist voorbijtrekt, dat gevoel van herkenning. Zomerse lust in een donkere kamer met een ventilator, met zweet parelend op de rug, wekt Ultimate lovestory fantasy op. De hardere techno, hoekiger dan de meeste songs, van Disappointment island spreekt de benen meer aan dan de lendenen. Messed it up is een smachtend einde van deze plaat.
Eigenlijk is geen van de maar liefst 22 songs minder dan goed. Palmbomen II slaagt erin onder titels met duidelijke verwijzingen naar zijn Nederlandse roots (Forever afsluitdijk, Teleac, RTL Unifeeder) een plaat te maken die zo thuishoort in de stad waar hij tegenwoordig woont, Los Angeles, dat hij er ongetwijfeld opgegaan is in de lokale bevolking als een kameleon in een struik.

Beluister hieronder het volledige album, dat je hier kan kopen via zijn Bandcamp-pagina:

Geen opmerkingen: