Gelezen (44)

Taal is zeg maar echt mijn ding - Paulien Cornelisse

In dit boek vertelt Paulien Cornelisse anekdotisch over eigenaardigheden in taal en taalgebruik in het Nederlands. Erg onderhoudend voor wie houdt van taal, en ik kijk al uit naar het vervolg: En dan nog iets.

Dit is meer een soort naslagwerkje om af en toe in te bladeren, en past dus perfect op het nachtkastje of als toiletlectuur (en dat bedoel ik allerminst negatief).

Squirrel seeks chipmunk: a modest bestiary - David Sedaris

In korte dierenverhalen schetst David Sedaris situaties die grappig zijn. Van David Sedaris las ik eerder al Me talk pretty one day, en de humor is nogal Seinfeld-achtig, nogal erg New Yorks... Helaas missen sommige verhalen een echt scherpe of grappige pointe, waardoor het toch wat tegenviel.

Max (en de Wild Things) - Dave Eggers

Dave Eggers herschreef het klassieke (Amerikaanse) kinderverhaal (Max en de maximonsters van Maurice Sendak) over een jongen die thuis wegloopt omdat hij denkt dat hij de schuld is van alles (o.a. de scheiding van zijn ouders). De drukke jongen komt op een eiland terecht waar vreemde en wel erg wilde wezens wonen, en wordt daar geconfronteerd met de consequenties van zijn eigen gedrag, niet altijd op zachte wijze overigens. Eggers wordt nooit echt moraliserend (al blijft de wat Disney-achtige moraal wel altijd vervaarlijk dichtbij), en dat is zeker een pluspunt in dit boek. En dat Eggers een goed boek weet te schrijven, bewees hij natuurlijk al uitvoerig.

Pride and prejudice and zombies - Seth Grahame-Smith

Ik heb dit boek al vrij snel aan de kant gelegd, want de injectie van de zombies in het klassieke verhaal van Jane Austen mag dan een goed idee geleken hebben, de uitwerking is veel te zwak om te blijven boeien. Pride and prejudice werd zo ongeveer overgeschreven, met aanpassingen aan het zombieverhaal waar nodig, maar liefst zo minimaal mogelijk. Het is een nogal luie manier van schrijven van Seth Grahame-Smith, niet ? En grappig was het ook niet bepaald, dus heb ik er verder geen tijd meer aan verloren.

Amsterdam - Ian McEwan

Jaren geleden had ik dit boek van Ian McEwan al eens gelezen, en het herbelezen van dit prachtige verhaal, dat langzaam naar een onontkoombare ontknoping toewerkt, heeft me veel leesplezier bezorgd. Dit is het soort roman dat je om de zoveel jaar kan herlezen, omdat het verhaal sterk blijft, maar je blijkbaar makkelijk de details vergeet.

A season with Verona - Tim Parks

De in Italië wonende Britse journalist Tim Parks volgt in dit boek een jaar lang zijn favoriete club, Hellas Verona, bij al hun thuis- én uitwedstrijden in de Italiaanse Serie A. Het wordt een bewogen seizoen, waarin de ploeg moet vechten tegen degradatie. Net als in Fever pitch van Nick Hornby krijgen we naast het verhaal over voetbal, ook een bredere inkijk in de maatschappelijke ontwikkelingen die al dan niet samenhangen met het profvoetbal. Het beschreven jaar is immers oook gekenmerkt door opkomst van Silvio Berlusconi. Bovendien schrijft Parks erg onderhoudend. Dit is een aanrader (al vermoed ik dat je toch wel enige verbondenheid met het -Italiaans- voetbal moet voelen om ervan te kunnen genieten).