Voorprogramma Julie Doiron is eveneens uit Canada afkomstig. Normaliter speelt ze met haar volledige groep, doch op deze tournee is ze solo mee met Shearwater. Met enkel een gitaar en haar stem moet ze het publiek proberen te overtuigen, en hoewel ze erg haar best deed om de zaal in het Frans aan te spreken (ze komt uit Québec, maar woont al jaren in Toronto en is het Frans niet meer gewend), bleek dit een te grote klus. Haar repertoire is te wisselvallig en ze praatte eigenlijk te veel, zonder veel te zeggen. Wel had Doiron enkele goede uptempo nummers, maar evenzeer kleffe liedjes opgedragen aan haar kinderen, waarin ze het missen van die kinderen tijdens een tournee te clichématig benadert.
De Rotonde was echter uitverkocht met hongerige fans voor Shearwater, een band die een gestage opgang maakte de voorbije jaren. De Canadezen zetten hun set in met een prachtige versie van The snow leopard uit hun doorbraakalbum Rook. Ze wisselden nummers uit hun eerdere platen af met nieuw werk, en staken songs als Castaways en Rooks in een nieuw kleedje, dat vooral strakker zit. Klonk de band vroeger als een soort kruising tussen Talk Talk en Mercury Rev, dan halen ze nu meer hun rockziel naar boven en spelen ze de songs vaak gebalder, steviger, potiger. Het resulteert in kortere, krachtige versies. Natuurlijk blijven de synthesizers, de geluidseffecten en de hoge stem van zanger Jonathan Meiburg belangrijke elementen in hun sound. Toch durven ze tegenwoordig meer uit te halen en klinken ze bij momenten als The Black Keys in een ruimere bezetting of als het vroege R.E.M. De nieuwe single You as you were en het ook al nieuwe Breaking the yearlings illustreren perfect de richting die de band tegenwoordig ingeslagen is, en konden op heel wat bijval van het publiek rekenen.
Gebalde songs resulteren ook in een gebalde set, zo bleek toen de band na een uurtje het podium verliet. In de bisronde werden eerst twee rustigere nummers ingezet, die meer aansluiten bij Shearwater zoals we hen enkele jaren geleden zagen. Daarna gingen ze nog tweemaal helemaal loos, en beloofden ze later dit jaar terug te komen naar ons land.
Je vindt deze review ook hier op Indiestyle.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten