25 maart 2020

Conjunto Papa Upa


Ik wed dat wie de band niet kent, op basis van het album Libre para amar nooit zou geraden hebben dat Conjunto Papa Upa een Nederlandse band is. Het debuut van deze Amsterdamse groep bevat immers zulke aanstekelijke Zuidamerikaanse ritmes en Spaanstalige gezangen dat je je een halve wereld verder waant. 
Aan de basis van die songs liggen vaak repetitieve "oer"-ritmes, zoals in Pa'Chorino waarin dat ritme zo overheersend en pulserend is dat het je als luisteraar haast in trance brengt. De titelsong mag dan een buitenbeentje zijn, in zijn geheel vormen deze zeven songs een mooi en tot dansen in de living aanzettende plaat. Het is vooral de percussie die de liedjes hun typische klank verleent en waaromheen de andere instrumenten zich slingeren. Dat doen ze soms op een haast psychedelische manier (El chicero) en een orgel komt af en toe de boel nog meer opvrolijken (El secreto del metalero). 
Het maakt dit album een feestelijk geheel, een manier om uw zorgen en uw isolement eens te vergeten en helemaal loos te gaan in de living. Stuur wel best eerst uw kinderen naar hun kamer om Fortnite te spelen, anders lachen ze u wellicht vierkant uit.

Beluister hieronder de volledige plaat:

Geen opmerkingen: