Zelden heeft een openingsnummer meer onze stoutste verwachtingen overtroffen dan wat T.E. Morris hier presteert op zijn tweede full album, And you were the hunter. Dit plaatje was immers een beetje ondergesneeuwd geraakt onder de releases van deze zomer en een veelbelovende herfst, en dat blijkt zeer ten onrechte.
De uit Leicester afkomstige Tom Morris bracht al bijna evenveel ep’s uit als je op beide handen kan tellen en is ook nog eens de zanger van Her Name Is Calla. Vooral via Bandcamp en YouTube vergaarde hij een schare trouwe fans, en die mogen in de handjes klappen voor dit pareltje. Laten we maar even terugkeren naar de opener, Bright spark. In zes en een halve minuut bouwt Morris zoveel sfeer op, doet hij zoveel met zo minimale middelen en weet hij een uitgebeende, echte sóng neer te zetten, dat we van bewondering waar we mee bezig waren, terstond lieten vallen. Dit is herfstmuziek, avondmuziek, met zulke spaarzame toetsen licht, met zo perfect uitgebalanceerde arrangementen dat we telkens opnieuw twijfelen tussen de krop in de keel en intens gelukzalige gevoelens. Er bestaat, zo toont deze man aan, immers een grensgebied waar die tegenovergestelde emoties elkaar vinden en aanraken. En we zouden bijna durven zweren dat Warren Ellis en zijn Dirty Three bij het horen van zoveel schoonheid spontaan zijn komen meespelen en alle strijkpartijen voor hun rekening namen.
De rust die door menig lied waart, wordt magistraal in evenwicht gebracht met uitbundigere nummers waarin we onwillekeurig aan Thom Yorke en vooral diens solowerk moeten denken: Provenance, After the war ends en het zenuwachtige Haven zijn er uitstekende voorbeelden van. Aan de andere kant van het muzikale spectrum dat de Brit neerzet, vinden we slepende strijkers (Hopeless), angelieke harmonieën (Memorial day) en a capella (And you were the hunter).
De schoonheid beschrijven die T.E. Morris heeft weten te creëren, is een schier onbegonnen taak. Wie het vallen der bladeren wil verzachten met muziek, wie het geknisper van het haardvuur van een passende soundtrack wil voorzien, wie de lange avonden slurpend aan warme chocomelk wil doorbrengen en wie zijn laarzen al klaarzet om straks voetafdrukken na te laten in de eerste sneeuw, kan blindelings naar dit pareltje grijpen.
Je kan deze recensie ook hier lezen op Indiestyle.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten