23 april 2011

Gelezen (38)

In de eerste jaren van de humaniora (ik weet niet meer welk jaar precies) hadden we een leraar Nederlands die onze week afsloot met een verhaal. Het laatste uur op vrijdag kregen we les van hem, maar omdat hij wist dat het laatste uur op vrijdag niet bepaald het moment is om veel leerstof aan te brengen, was het dus verhalentijd.
We waren toen 14, 15 jaar en we hingen werkelijk aan zijn lippen. De man kon vertellen (hij had trouwens onder een pseudoniem zelf ook enkele boeken geschreven) en zijn verhalen bevatten altijd voldoende dosissen suspens, mysterie en humor. Eén van de verhalen die hij vertelde, ging over The Saint. The Saint bleek een soort meer jongensachtige James Bond, die zich met flair door allerlei avonturen sloeg en de misdaad bestreed met panache en -heel belangrijk voor ons- een gezond gevoel voor humor.
In de bibliotheek leende ik meerdere boeken van Leslie Charteris, de schrijver van de verhalen van The Saint uit, en ik herinner me van die verhalen zelf amper nog iets, maar van het leesplezier des te meer. Later zou ik ontdekken dat er ook een TV-serie gemaakt was, met Roger Moore (die in die jaren dat ik kennismaakte met The Saint, ook James Bond was).
Enkele weken terug zag ik bij De Slegte plots enkele pockets van The Saint staan, en ik besloot er één te kopen (voor 2 euro kan je niet echt sukkelen, toch ?). Ik was benieuwd of het me nog steeds zou kunnen bekoren, ongeveer 25 jaar later...



Eerste prijs voor de Saint bevat de ingrediënten die ik me nog herinnerde. The Saint (Simon Templar) probeert bedriegers een hak te zetten die via een grote tv-show een grootscheepse zwendel opzetten. Het verhaal hangt op sommige plaatsen een beetje met haken en ogen aan elkaar, de ontknoping krijgt ineens wel veel vaart, terwijl vele vragen onbeantwoord blijven en de vertaling is jammer genoeg niet altijd feilloos (je vraagt je soms af of iemand eigenlijk wel redactie gevoerd heeft vooraleer dit gepubliceerd werd). En toch, de charme van The Saint en de nostalgische toets deden het hem : wellicht koop ik binnenkort nog wel een keertje zo'n boekje van Leslie Charteris. 't Is op een paar dagen uit en het verschaft toch wel jongensachtig plezier...

In 1997 werd er een film uitgebracht van The Saint, waarvan enkel de titelsong me bijgebleven is...









The Saint - Orbital

Geen opmerkingen: