Leven als God in (het zuiden van) Frankrijk, het is een droom die voor de plaatselijke bevolking evenmin evident is als voor wie erheen trekt met hoge verwachtingen. Zelfs in een klein stadje als Bagnols-sur-Cèze in de Gard-regio is het niet altijd een pretje en dat hoor je in de muziek die Neige, frontman (en lange tijd enig lid tot drummer Winterhalter erbij kwam) van Alcest, al meer dan 20 jaar maakt.
Oorspronkelijk maakte de band (er waren nog twee andere bandleden in die eerste jaren) black metal, een genre dat we sowieso al weinig associëren met vrolijkheid en een zonnige kijk op het leven. Neige voegde aan dat muzikaal palet ook nog elementen van shoegaze en post-metal toe en u begrijpt dat de verwachtingen niet meteen richting frivole songs evolueerde.
Hun zevende album, Les chants de l'aurore, bevat duidelijk elementen uit bovenvermelde genres en dat levert een plaat op gevarieerder klinkt dan de pure black metal die we eerder al van andere groepen hoorden. Zo klinkt L'envoi verrassend melodieus en zou het in volle grungeperiode, toen harde gitaren in zwang waren, tot op de radio hebben kunnen schoppen. Zo avontuurlijk zijn radiomakers intussen al lang niet meer en zo missen luisteraars ook een kennismaking met songs als Flamme jumelle en Réminiscence. Net als eigenlijk op het hele album bewijst Alcest ermee dat ze een niet op de platgetreden paden binnen het hokje van één genre blijven maar net een muzikaal blik weten open te trekken waar voor (bijna) elk wat lekkers in zit.
Je kan het volledige album hieronder beluisteren en hier kopen via hun Bandcamp-pagina of hier via de site van hun platenlabel:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten