Met een vette knipoog naar Guns 'n Roses brengt Apo Li Kali zijn EP Appetite for seduction uit. En meteen bij het funky openingsnummer Strangers wint hij me voor zijn muziek. Bijna ben ik geneigd "de nieuwe Prince" te roepen. Helaas blijkt dat wat voorbarig want niet alle songs halen dat hoge niveau. Down to funk klinkt nog als een speelse song van The New Power Generation, ooit Prince's begeleidingsband. Change daarentegen klinkt te soft naar mijn smaak en te inwisselbaar. Homeless romantic lijkt eerst in hetzelfde bedje ziek, twijfelt dan alsnog om een niveau hoger getild te worden maar is te halfbakken om echt te overtuigen. Gelukkig volgt op het al evenmin overtuigende Time machine een slow, See you, waarvan het zelfs mij verwondert dat ik me er door laat inpalmen.
Is een halve goeie EP voldoende om superlatieven uit de kast te halen? Nee. Volstaat het om hier aandacht aan te besteden? Dat toch wel...
Beluister hieronder de EP:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten