16 september 2018
Retro review: Bruce Springsteen
Toen Bruce Springsteen in 2002 The rising uitbracht, was het zijn eerste samenwerking met The E Street Band sinds 18 jaar. De aanleiding voor de plaat was de nood die Springsteen voelde om over de aanslagen van 11 september te schrijven. De impact van die gebeurtenis op de Amerikaanse ziel was immers zo groot dat hij, die altijd al de stem van de gewone arbeider had willen vertolken, niet anders kon dan ook deze gebeurtenissen in zijn teksten te laten doorwerken.
Het levert één van de mooiste, meest persoonlijke platen op van de Amerikaan, met hoogtepunten als opener Lonesome day (tegelijk heel herkenbaar voor hem en zijn band en toch voel je ook een nieuwe dimensie die toegevoegd werd aan het emotionele palet), Further on (up the road), Mary's place (met de heerlijke sax van Clarence Clemons) en My city of ruins, een afsluiter die tegelijk hoop en veerkracht uitstraalt.
Springsteen had na zijn vroegere rockplaten met The E Street Band intussen wat andere wegen verkend en andere muzikale horizonten verkend en dat hoor je ook op dit album. Echo's van The ghost of Tom Joad bijvoorbeeld klinken door in de rustigere instrumentatie en het tempo dat af en toe niet al eens een trein hoeft voorbij te denderen om te imponeren. Het maakt deze plaat één van de beste die Springsteen ooit afleverde.
Beluister hieronder het volledige album:
Labels:
mening,
muziek,
retro review,
spotify
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten