10 december 2016

Gelezen (95)

Stil de tijd: pleidooi voor een langzame toekomst - Joke J. Hermsen


Joke J. Hermsen tracht in dit boek door een filosofische benadering op zoek te gaan naar hoe we tijd anders kunnen beleven op een manier die meer kwaliteit aan ons leven geeft. Daarbij steunt ze heel erg op de ideeën van Henri Bergson die een verschil maakt tussen de tijd als lineair gegeven die eigenlijk een afspraak is en de innerlijk beleefde tijdservaring. Met uitstapjes naar allerlei auteurs, maar verrassend genoeg niet naar Jacques Lacan, die Freuds theorieën op zo'n manier herformuleerde en aanvulde dat dit goed zou passen in dit bestek, laat ze in een niet altijd even vlot leesbaar boek een heleboel nieuwe inzichten op de lezer los. Al zijn die inzichten misschien niet zo nieuw als je zou denken, maar eerder ergens aanwezig in de diepten van de ziel en hoeven ze alleen maar wakker gemaakt te worden...


Nummer 11 - Jonathan Coe




Heel leuk en goed geschreven boek dat bijzonder maatschappijkritisch is zonder belerend te zijn.  Jonathan Coe plaatst allerlei verhalen waarin als een detail steeds hetzelfde nummer (11) terugkeert tegen de context van het Verenigd Koninkrijk van het laatste decennium. Startpunt van het boek is de zelfmoord van de voor Tony Blair (in volle Irakcrisis) erg kritische David Kelly, de VN-wapeninspecteur die zijn bewering dat Saddam Hoessein over massavernietigingswapens beschikte, herriep. Hij werd daardoor meteen persona non grata. Voor Coe markeert dit het begin van het doorprikken van de bubbel van vertrouwen in het maatschappelijk en politiek bestel. De auteur is trouwens een duidelijke tegenstander van een neoliberale poltiek, iets waarin ik hem enkel gelijk kan geven. Het is enkel jammer van het wat magisch-realistisch einde, anders is dit een zeer geslaagd boek.



Postkantoor - Charles Bukowski





Het duurde even eer ik de smaak en het ritme te pakken had van deze rauwe roman. Toch is het best een goed boek (niet meteen dé klassieker die ik verwacht had, maar wel goed). Charles Bukowski beschrijft een leven dat laveert tussen zuipen, neuken en gokken enerzijds en onmenselijk hard moeten werken bij de Amerikaanse posterijen anderzijds.



De broederschap van de druif - John Fante



John Fante schreef een heel mooi boek over vaders en zonen, over families, over werken en drinken, over loyauteiten en liefde... In een meeslepend verhaal lezen we hoe een zoon van Italiaanse migranten zijn eigen leven probeert te leiden maar toch met zoveel touwen aan zijn familie gebonden is dat die op die op één of andere manier toch heel bepalend is voor hoe hij zijn leven inricht. 

Van mij valt niks te leren - Peter Buwalda


Bundel columns en één kort verhaal van Peter Buwalda, de schrijver van Bonita avenue. Qua vorm vaak mooi maar inhoudelijk nogal wisselvallig. Buwalda wil soms té grappig zijn en soms gaat de column ook niet echt ergens over of wil hij nét teveel ineens vertellen.

Geen opmerkingen: