16 december 2016

Crying


Door het uitpluizen van de eindejaarslijstjes stoot een mens al eens op een plaat die helemaal aan hem/haar is voorbijgegaan. Het overkwam me onder meer met Beyond the fleeting gales van Crying, één van de twintig platen waar Indiestyle ons hier op attent tracht te maken.
De spuuglelijke hoes nodigt dan ook niet meteen uit. Niettemin blijkt die een plaat te bevatten die tegelijk bombastisch als lieflijk weet te klinken. De songs zitten dan ook propvol indierock, elektronica en -god beware ons- hardrock van de klassieke leest. Ik besef ten volle dat die beschrijving ook al niet meteen erg veel goeds belooft. Toch weet het drietal uit die elementen muziek te boetseren die vooral heel onweerstaanbaar klinkt. En ook wel druk... 
Lijkt een nummer als Patriot voller te zitten dan een luier van een baby waar twee dagen niet naar omgekeken werd, daar staat dan toch een song als Revive tegenover dat eighties nostalgie koppelt aan slimme indierockmelodieën. 
Deze plaat is niet voor doetjes, je raakt al snel overspoeld door de overdaad aan instrumenten die op je af komen stormen als dolenthousiaste Doe Maar-tienerfans die net te horen kregen dat Hennie Vrienten hun buik gaat signeren. Toch bezit ze een charme die genoeg weet te betoveren om mij voor zich te winnen.

Beluister hieronder het volledige album:

Geen opmerkingen: