Op het moment dat ik dit schrijf, is nog niet bekend welk bedrag Music For Life (oftewel De Warmste Week) uiteindelijk opgehaald heeft. Misschien is het een record geworden. Dat is op zich natuurlijk fantastisch en het is fijn te zien dat zoveel mensen zoveel inzet tonen om anderen te helpen.
Toch moeten we enkele bedenkingen van het hart.
Misschien was het vorige jaren ook al, maar dit jaar valt het me in ieder geval meer op: heel veel mensen willen het geld schenken aan een goed doel waarmee ze zelf op één of andere wijze verbonden zijn, emotioneel of als medewerker. Ik hoorde al heel vaak als reden waarom een bepaald doel gekozen werd: "om dat ik zelf (ziekte) had/heb" of "omdat die of die (die dicht bij me staat) zelf (ziekte) had". En ook al meerder malen gehoord: "omdat ik daar zelf als vrijwilliger werk". Ik weet niet zo goed wat ik ervan moet denken, feit is wel dat het me dit jaar heel sterk opvalt.
Verder vraag ik me af hoeveel van de mensen die via de radio goede doelen steunen tijdens de rest van het jaar meehuilen met de wolven in het bos en werklozen/langdurig werklozen/vluchtelingen/... profiteurs vinden. Helaas valt te vrezen dat er een pak mensen zijn voor wie dit immers niet onverzoenbaar is, al lijkt het nog zo tegenstrijdig.
Waar ik meer moeite mee heb, is dat het hele concept intussen in grote mate ook een extra vorm van reclame is gaan betekenen. In de eerste plaats geldt dit natuurlijk voor Studio Brussel dat zich toen het met Music For Life begon, ineens kon gaan profileren bij mensen die anders nooit naar hen luisterden. Dat meteen erna de Tijdloze volgt, is in dat verband wellicht niet toevallig en kan enige klantenbinding opleveren. Maar ook heel veel commerciële partners én bedrijven die schenken zijn zich allang bewust geworden van de enorme mogelijkheden tot promotie die zo'n actie inhoudt. Het geldt trouwens voor alle gelijkaardige liefdadigheidsacties. Je zal mij niet horen beweren dat altruïsme niet vaak hand in hand gaat met egoïstische of egocentrische motieven. De vraag is alleen nog in welke mate er nog van altruïsme sprake is in sommige gevallen.
Die promo-mogelijkheden worden trouwens bij uitstek benut door politici, vooral van de regeringen. Het is natuurlijk niet zo moeilijk om met een vette cheque belastinggeld te staan zwaaien, vooral als dat toch vooral afstraalt op de persoon die daar in naam van ons allen (laten we dat niet vergeten) komt doneren. Bijzonder wrang dit jaar (en helaas een trend die al een tijdje geleden ingezet is, maar nu op kruissnelheid lijkt te komen) is dat diezelfde ministers daar komen doneren dit gedurende de overige tijd ons net komen vertellen dat er geen geld is om (vaak dezelfde) goede doelen structureel te helpen (middels subsidies b.v.). Wat moet een weldenkend mens van Vandeurzen denken die daar een cheque komt overhandigen maar tegelijk een beleid voert waardoor zorg minder en minder toegankelijk wordt? Of de federale regering die via Maggie De Block betaalbare, laagdrempelige zorg bemoeilijkt? Blijkbaar is liefdadigheid (met overheidsgeld) pakken makkelijker dan beleid! En goedkoper wellicht ook nog: het bedrag op de cheque ziet er groot uit maar is natuurlijk lager dan wat écht structurele hulp kost. Beide regeringen duwen steeds meer mensen in de armoede en maken het voor armen bijna onmogelijk om uit de armoede te geraken, maar geld komen geven éénmalig voor goede doelen rond armoede, levert blijkbaar meer effect op dan een beleid te voeren dat ingaat tegen "het is hun eigen schuld", "die profiteurs moeten niet komen klagen" en "als het hier zo slecht is, kunnen ze nog altijd terug/elders heen hé". De trend om een investerend beleid te vervangen door liefdadigheid (kijk maar eens naar het recente voorstel om giften aan scholen fiscaal aftrekbaar te maken), maakt me bijzonder kwaad en ziek.
Mogelijks vindt u mij nu een verzuurde burger. Zelf zie ik dat anders: ik vind het mooi wat er allemaal gebeurt, maar we mogen onze ogen tegelijk niet sluiten voor de kritische noten die te maken vallen. Want één warmste week kan niet op tegen een elk jaar kouder wordende samenleving, en dat ondanks de klimaatverandering...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten