Eén van die platen die ik echt enkel op basis van de hoes kocht, is Flemish altruism (Constituent parts 1993-1996) van A Minor Forest. Deze band uit San Francisco zou uiteindelijk slechts drie albums uitbrengen in de jaren negentig, waarvan dit het debuut was.
Het vinylexemplaar dat ik bezit, heeft een hoes die gemaakt is als een dia. Een transparant vel met daarop kronkelende lijnen alsof het een luchtfoto van een ruw bergachtig gebied betreft, zit in de kartonnen hoes geschoven. Het maakt, zo blijkt in mijn platenkast, de hoes behoorlijk kwetsbaar, want telkens ik de plaat tussenuit de omringende platen trek, dreig ik het karton rondom het diavenster verder te beschadigen.
De mathrock van de band klinkt vandaag misschien een tikkeltje gedateerd. Toch weet een song als Bill's mom likes to fuck mooie herinneringen los te weken aan mijn eerste kennismaking met Tortoise en Trans Am. Dat ik bijwijlen ook wel een beetje aan Pinback moet denken, hoeft niet te verwonderen: zanger-gitarist Erik Hoversten zou nog een tijdje bij die band spelen. A Minor Forest maakte deel uit van dezelfde scene als Slint en vertoefde vaak in de entourage rond Three Mile Pilot, een verwantschap die je ook kan horen in Perform the critical straw transfer. Controverse ging dit viertal allesbehalve uit de weg, met songtitels als Jacking off George Lucas, So Jesus was at the last supper... en Bill's mom likes to fuck.
Het album werd geremastered in 2014 en kan je in die versie hieronder beluisteren:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten